Page 1115 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Sÿfÿr Alûøarlû

Yay vidalaşmaları

us vilayәtindә keçirdiyimiz çәtin illәri başa vurub muş kimi,
mәn arvadımı vә iki oğlumu Moskva dan vәtәnә yola salırdım.
ROnların arxasınca özümün nә vaxt yollanacağımı, bu gedişin
hәmişәlik, yoxsa müvәqqәti olacağını mәn dәqiq bilmirdim.
Çünki işlәrin sonrakı gedişi mәndәn vә onlardan deyil, tamam başqa
adamlardan asılı idi. Ailәmizә aid olan belә vacib bir mәsәlәnin bizim
özümüz deyil, başqa adamlar tәrәfindәn (lap belә qohum-qardaş olsun!) hәll
olunmasının üzüntüsü bizi sıxırdı.
Ancaq bu sıxıntıdan çıxmaq, dünyanın malının dün yada qalacağına
şübhә etmәdәn dünya malı ilә lәbalәb dolu bu möhtәşәm şәhәrlә tәmasdan
zövq almaq vә taleyin gön dәrdiyi ayrılıq bәxşişindәn payımıza düşәni bir 539
daha dadmaq da, görünür, lazım idi. Hәyatda nәlәr olmur ki!
Çamadanlarımızı vağzalın saxlama kamerasına verib, axşama qәdәr
qalan vaxt әrzindә şәhәri gәzmәyә getdik.
Rusiya paytaxtında hökm sürәn dәhşәtli bahaçılığa әmin olmaq üçün
saxlama kamerasında bir çamadana görә 5 dollar ödәmәk kifayәt idi.
Uşaqlara şәhәri göstәrmәk lazım idi.
Necә dә olsa, iki il Moskvanın qulağının dibindә yaşa yasan vә şәhәrin
hәr gün televizordan bütün dünyaya reklam olunan füsunkar gözәlliyini
görmәdәn üç min kilometrlik yolu geri qayıdasan...
Bu, mәnә bütün ömrüm boyu әzab verәrdi.
Biz yalnız mәnә tanış olan küçәlәrlә mәrkәzә doğru addımlayırdıq:
Qulya susurdu. Serafimov Posadda hamı Gülnarәni elә çağırırdı vә
İbrahimlә mәn dә onlara qoşulub, ailәmizin yeganә qadınına, ürәyi
sıxılmasın deyә zarafat yana o cür müraciәt edirdik: “Qulya!” Bәlkә dә, bu
bizim hәya tımızda, hәqiqәtәn, qiymәtlәndirilәsi yeganә yenilik idi.
Qulya susurdu. Ciddi sәliqә-sahmanına vә rahatlığına gö rә sanki hәr
yeri, hәr bucağı vә hәr guşәsi Putinlә Alla Pu q a çovaya mәxsus olan bu
şәhәrlә dә, mәnimlә dә vә bütün bunlar haqqında özünün nә vaxtsa mövcud
olmuş әziz xatirәlәrilә dә әbәdi vidalaşırdı. Bizim hәyatımızda ayrı lıq lar,
vidalaşmalar vә görüşlәr çox olmuşdu: әn çox xoşlama dığımız yay
vidalaşmaları idi.
Adәtәn, onlar uzun çәkirdi. Bundan sonra o ayrılıqlara sinә gәrmәk,
onlardan doğan çәtinliklәrlә barışmaq hәr ikimiz üçün ağır olacaqdı.