Page 1096 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

– Müәllimlәr yetim şeydi – hökumәt onlara baxmır ki.
Bir gün eşidәm, Xanbala işә çıxmır. Niyә, balam? Olmayan iş, yoxsa
naxoşlayıb?
– Qız götürüb qaçıb, – yoldaşları suallarımın hamısına “yox” dedilәr. –
Başı da – göbәyindәn.
– Qız yox, arvad olar.
– Ura, “sobes”dә bir ştat boşaldı!
– Qız bunun kvadrat bәdәnini, yox ağlından üstün tutdu.
– Qız yox, arvad.
– Kvadrat yox, düzbucaqlı.
– Arvadlar toyuq kimi ağılsız olduqlarından, elәcә ağlı da seçmirlәr.
Sonrakı günlәrdә “hayl, Hitler” deyirmiş kimi hәr dәfә onların
yanından sağ әlimi alnıma aparmaqla ötürdüm. Xanbala yoxdusa, orda niyә
520 dayanmalıyam? Bay, özü dә, deyәn, bu gicgicәdәn ötrü darıxmağa
başlamışdım. Xanbala, bәlkә, artıq işә çıxmayacaqdı da. Onlarda aypara-
qara vә sәdәf dırnaqlar hәr gün toqquşduqca, cәng-cidal sәslәri әrşә
yüksәlәcәkdi. Xanbala müharibә görmәmişdi, artıq indi görәr.