Page 327 - "Zəfər və ilğım"

rmәk olardı. Bir şeyi dәqiqliklә söylәmәk olar: Lübimov
bu qadına rast gәlmәsәydi, bu qәdәr uzun vә xoşbәxt hәyat
yaşamazdı.

Bir dәfә bufetçi qız Lübimov üçün nahar yemәyi gәtirmişdi.
O, sıyığın içindә tәmizlәnmәmiş iki qarabaşaq dәnәsi
gördü… vә bir hay-küy qopardı ki, gәl görәsәn! Mәn bu
söhbәtin tәfәrrüatlarına varmaq istәmirәm, necә deyәrlәr:
“Mühakimә etmә ki, mühakimә edilmәyәsәn”. Matfeyin
İncilindәki bu qısa ifadәnin davamı da var: “Siz necә müha-
kimә edirsinizsә, sizi dә elә mühakimә edәcәklәr, necә dav-
ranırsınızsa, sizә qarşı da elә davranacaqlar”.

Yerdә qalanlardan Samoylov sonralar xәbәr tutdu. Samoy-
lov hәmişә hәr şeydәn sonda xәbәr tuturdu. Ertәsi gün
mehmanxanadan çıxanda, Samoylov Lübimovun idman
elәdiyini gördü. “Afәrin – o fikirlәşdi, – sәhәrdәn-axşamacan
görüşlәr, müxtәlif tәdbirlәr, iş-güc… O isә sәhәr tezdәn id-
man elәyir, kefi yerindәdir, dünya-alәm vecinә deyil”.

327

“Cinayət və cəza” tamaşası, 1979-cu il
Raskolnikov – A.Trofimov