Page 217 - "Zəfər və ilğım"

let – V.Vısotski, 1980-ci il

– Bilirsiz, mәnә maraqlı gәldi, – Kumirin şәn sәsi eşidil- 217
di. – Afәrin! Valeri, bu hәrәkәti sәn dә öyrәnmәlisәn. Viktor,
qılıncla, bıçaqla elәdiyin hәrәkәtlәri tәkrarlaya bilәrsәn?

Samoylov hәvәssiz dә olsa, bayaqkı hәrәkәtlәri tәkrarladı.
– Yox, yox, daha sürәtli olmaq lazımdır, bu, kәnardan
әsl duel tәsiri bağışlamalıdır. Dayan! Sonda bıçağı var gü-
cünlә planşetә sanc.
Samoylov onun dediyi kimi elәdi.
– Bax, belә, – zaldan Kumirin sәsi eşidildi, – duel sәh-
nәsi alınmır, çünki peşәkar deyilsiz. Köhnә vaxtlarda insanlar
günlәrlә mәşq edirdilәr ki, başkәsәnlәrin qarşısında duruş
gәtirә bilsinlәr. Biz onlarla ayaqlaşa bilmәrik. Odur ki, sәh-
nәdә şәrti duel keçirәcәyik. Ancaq kifayәt qәdәr ehtiraslı vә
sürәtli hәrәkәt etmәliyik. İplә bağlı sәhnәni yaxşı fikir-
lәşmisiniz…
– Bu, Samoylovun fikridir, – Vısotski gözlәnilmәdәn dedi.
– Yaxşı, yaxşı, mükafatlar bölüşdürülәndә nәzәrә alarıq.
– Mükafat lazım deyil, mәn daha tez-tez mәşq etmәk is-
tәyirәm.