Page 216 - "Zəfər və ilğım"

duel alınmırdı ki, alınmırdı. Duelyantlar – Vısotski vә Zolo-
tuxin mәyus görünürdülәr. Fasilәdә Vısotski Zolotuxinin
qulağına nәsә pıçıldadı. Ancaq o, söhbәtin nәdәn getdiyini
başa düşmәyib, etiraz etmәyә başladı. Onda Hamlet –
Vısotski sәhnә arxasına qaçıb, dünәnki ipi gәtirdi vә Lübimo-
va müraciәt etdi:

– Dünәn Samoylovun ağlına bir fikir gәlib. Onunla bir
variantı sınaqdan çıxardıq. Onu sizә vә Zolotuxinә göstәrmәk
olar?

– Göstәrin görәk. Samoylov hanı? – Lübimov soruşdu.
– Burdayam, Yuri Petroviç, – son sırada oturan Viktor
sәslәndi.
– Nasonovla sәndә bu nә xasiyyәtdir, elә hey künc–
bucaqda oturursuz, – Lübimov narazılıq etdi.
– Yuri Petroviç, aktyorun bütün hәyatı quru ümidә
bağlıdır, ümid dә axırda bir küncdә oturmaqla başa çatır, –
Samoylov yavaşcadan, ancaq kifayәt qәdәr aydın sәslә
dedi.
– Kimin sözüdür?
216 – İvanov-Kozelskinin, Yuri Petroviç, әyalәt aktyorudur.
– Mәnә bax, aktyor, boş-boş danışma, sәhnәyә qalx.
Baxaq görәk nә fikirlәşib tapmısınız…
Samoylov ayağını sürüyә-sürüyә sәhnәyә qalxıb, Vısotski-
nin Zolotuxinә izah etmәyә çalışdığı hәrәkәtlәri göstәrmәyә
başladı. Viktor birdәn-birә hәrәkәtlәndi, cәld köynәyini çı-
xarıb, Vısotskidәn ipi aldı vә boksla mәşğul olduğu vaxtlarda
öyrәndiyi hәrәkәtlәri böyük mәharәtlә yerinә yetirmәyә
başladı. İp fırlanır, vıyıldayır, sәhnәdә qәribә sәslәr çıxarırdı.
Nәhayәt, o, ipi Vısotskiyә atdı. Hamletin monoloqu sәslәn-
dirilәrkәn, Viktor qılıncı vә bıçağı götürüb, onları bir-birinә
vurmağa başladı, sanki döyüşqabağı mәşq edirdi. Vısotski
öz növbәsindә iplә nömrәni elә ustalıqla ifa elәdi ki, Zolotu-
xin istәr-istәmәz onu alqışlamalı oldu.