Page 43 - "Yeni söz"
P. 43
əmə çəkdiyim hava Alik Əlioğlu. Şeirlər
Ayağımı basdığım torpaq
Məni sərxoş edir...
Dağın başında kimsə gedir.
Uzaqlaşmaqda...
Dönüb boylanır,
Havada yellənir bir əl...
Çağırır:
– Gəl, gəəl!
Bilirəm ki, indi getməsəm
Bu köhnə evdə
Toz-torpaq,
Köhnə şəkillər,
Çirkli pəncərələr
Və bozarmış paltarlarım
Var...
Bilirəm, təklikdə öləcəm burda...
Martın son günləridir
Həyətdə oturub
Hamının susduğu kimi susuram.
Küçələr boşdur,
Uşaqlar oynamır.
Adamlar köçüb-gedib.
Bütün qəsəbə
Sükut içində...
Mən öz evimi sevirəm!
Mart bitir.
Pəncərə önündə
Hamının susduğu kimi susuram:
43
Ayağımı basdığım torpaq
Məni sərxoş edir...
Dağın başında kimsə gedir.
Uzaqlaşmaqda...
Dönüb boylanır,
Havada yellənir bir əl...
Çağırır:
– Gəl, gəəl!
Bilirəm ki, indi getməsəm
Bu köhnə evdə
Toz-torpaq,
Köhnə şəkillər,
Çirkli pəncərələr
Və bozarmış paltarlarım
Var...
Bilirəm, təklikdə öləcəm burda...
Martın son günləridir
Həyətdə oturub
Hamının susduğu kimi susuram.
Küçələr boşdur,
Uşaqlar oynamır.
Adamlar köçüb-gedib.
Bütün qəsəbə
Sükut içində...
Mən öz evimi sevirəm!
Mart bitir.
Pəncərə önündə
Hamının susduğu kimi susuram:
43