Page 38 - "Yeni söz"

nc yazarların ədəbiyyat almanaxı

Xəstəlik – xurafatdır, guya ölüm hökmünü yüngülləşdirən cəzadır
Ya da Tanrıya gedən yolda insanın törətdiyi qəzadır.
Xəstəlik – ölümə qarşı bədəndə baş qaldıran üsyandır.
Necə ki ayrılıq ağrısı sevgi hissini ölməyə qoymur.
Xəstəlik – yaşanmaqdan yorulmuş ömrün
Dincini aldığı ağrılı andır.
Necə ki ayrılıqlar olmayanda sevgilər tez yorulur.
Xəstəlik – ayaq izləri kimi
həmişə insandan geridə qalan zamandır.
Necə ki unudulmuş qadınlar bir kişi sevgisinin

ot basmış ləpirləridir.

Şüurun səhrasında azmış kor yolçu,
Mənim də sənin sayaq
İllərdir yadımdan çıxıbmış yaşamaq
İllərdir üstümdə gəzdirirmişəm öz-özünə əl çalan bədənimi
İllərdir səni gözləyirmişəm
Divarda gələcək zamanı gözləyən yatmış, qədim saat kimi.

Əllərinin arxasınca düşüb gedən
Şüurun səhrasında azmış kor yolcu,
Axır ki, sən də vətəninə qayıtdın
heç kimin heç kimi görmədiyi,
yəni heç kimin doğulmadığı, heç kimin ölmədiyi
küçələrində havadan tuta-tuta yeriyən korlar şəhərinə.
Məni atıb gedənlər də bir-bir geri döndülər.
Elə bil ilanlar bir zamanlar sancdığı

bədənlərdəki zəhərinə qayıtdı.

Şüurun səhrasında azmış kor yolçu,
Mən indi günahın cazibəsinə həsr olunmuş
qüssə və tövbə dolu bir şeirin son misrasıyam...
Tanrının insana əlvidasıyam.

38