Page 41 - "Yeni söz"

şəhərdə Alik Əlioğlu. Şeirlər

Səhərlər durub tanımadığımız
Bir şəhərin
dar küçələrini süpürürük, zibilini daşıyırıq

Gecələr
Oyanıb dərisini gün yandırmış
Qıvrım cod saçlı yetim uşaqlara
Ən xoşbəxt şahzadənin nağılını danışırıq...

Kimsə gəlməlidir.
Günlər uzanır və heç kəs gəlmir.

Geriyə baxmaq dəhşətlidir.
Görürsən ki,
İllər öncə qulağını qatar relsinə dirəyib
Qatarın səsini dinləməklə
Uzaqlar arzusunda yaşadığınçün
Səni gətirib uzaqlara atıblar...

Görürsən ki, yiyəsizsən...

Görürsən ki, bu amansız məhəllədə
Günbəgün itlər də yoxa çıxır,
Pişiklər də...
Bilmirsən öldürürlər, ya azdırırlar...
Və sən
Bilmirsən hönkürüb ağlayasan
Ya sadəcə kədərlənəsən...

Elə bir doğma adam gəlməlidir ki,
Onu öpmək yox, qoxulamaq istəyəsən.

41