Page 182 - "Yeni söz"

nc yazarların ədəbiyyat almanaxı

papağı səkilərin hər yeriylə öpüşmüş
o balaca dilənçi, oxuduğu romanda
xoşladığı cümlənin altından cızıq çəkən
bütün adamlar kimi, bir an ayaq saxlayıb
ona qəpik tullayan mərhəmətli kəslərin
xəyalında böyrünə yekə bir quş qoyurdu.

Dəcəl, yaramaz külək,
şüşəli qapıdan hər saatbaşı
siqaret çəkməyə çıxan kişinin
qalstukunu çox qədim bir saat kəfgiritək
yelləyirdi durmadan.
Axşama az qalırdı.

O dilənçi uşağın tərtəmiz gözlərində,
get-gedə anasına oxşamağa başlayan
balaca, qonur pişik əl-üzünü yuyurdu...

Tanış küçələrdə

Axşamüstü saat beş radələrində,
sənədsevər dövlət idarələrində
içindəki şeiri qanunsuz silah kimi
hamıdan gizlədən bir adam
tez-tez saatına baxmağa başlayır;
bir pişik miyoldayır divardakı kölgəsinə,
qalstukunu boşaldır,
dünəndənqalma bir ümid tapıb başını qatır…
Öz adı başqa olan qadınlar küçəsindən keçib düşünür:

182