Page 164 - "Yeni söz"

nc yazarların ədəbiyyat almanaxı

Çiçəklərlə doğmalaşmısan...
üzünü çevirmisən məndən, zamandan
sığınmısan torpağa...
‘’torpağın qucağı istidir… daha isti’’…

Tənha göyərçin yuvası

Susma, danış.
Heç olmasa dalaş,
heç olmasa ağla,
ağlat,
tək olmadığımı anlat mənə,
aldat məni.
İndi mən
savaş gedən ölkədə
dünyaya gələn körpə qədər ümidsizəm,
çarəsizəm,
ya da tərk edilmiş
göyərçin yuvası qədər kədərli...
Susma,
“səni sevirəm” de.
Lap “sevmirəm” de
“nifrət edirəm”,
lap “danışmıram” de.
Amma danış, qurban olum,
susmağın öldürmür məni,
danış, heç olmasa ölüm...

164