Page 133 - "Yeni söz"

is üçün Furqan Sadıq. Şeirlər

Allah həyat varibsə, dost,
gərək mən də yaşayım...
Adam kimi ömür sürüm,
it günündə yaşayım?!
Həm başım boşdu, həm cibim,
zaman da boş ötüşür...
Əməllərim yazılanda,
sol çiynimə yük düşür...
Dost, indi sən de, neyləyim,
silim günahlarımı?!
Yandırıb səpim torpağa
külün günahlarımın...

***
açıq-aydın eşidirəm:
bu qoca ağac
hər gün,
hər saat,
hər dəqiqə
yarpaq pıçıltısıyla
şükür edir Allaha –
insan yaradılmadığı üçün...

***
gedəndə
arxamca su atdılar
və dedilər ki, yeri!
atdıqları su
ləpirlərimi yuyub apardı,
qayıda bilmədim geri...

133