Page 447 - Stiven Kinq
P. 447
Меймун

дюшякчяни дивара еля вурмушду ки, парча партламыш, ичиндякиляр
чюля даьылмышды. Дейзийя эюря кядярлянмя – меймун пычылтыйла
дейирди. Онун шцшядян гонур эюзляри Hell Шелбернин эениш ачылмыш
эюзляриня зиллянмишди. “Дейзийя эюря гямлянмя, гоъа ит иди,
Hell, буну ветеринар да тясдигляди. Щя, йери эялмишкян, итин эюз-
ляриндян ахан ганы эюрдцнмц, Hell, мяни гур, эял ойнайаг. Бяс
юлян кимдир, Hell? Йохса сян юзцнсян?”

Hell юзцня эяляндя щипноз олунмуш кими меймуна сары
сцрцндцйцнц эюрдц. Яли ачара доьру узанырды. Ъялд ялини чякиб,
далдалы эетди. Аз гала чардаьын пиллякяниндян ашаьы йуварланаъагды.
Боğуг сясля чыьырды.

…Инди ися о, гайыгда отуруб Питя бахырды.
– Синъляря щеч ня елямяк мцмкцн дейил, – о деди, – чох
йохламышам.
Пит горха-горха чантайа нязяр салды.
– Нийя, ата?
– Бу барядя данышмаг истямирям, – Hell деди, – щеч сянин
билмяйин дя ваъиб дейил. Щя, итяля эюрцм.
Пит габаьа яйилиб, гайыьы итялямяйя башлады. Гайыьын арха
щиссяси гумун цстцндя хырчылтыйла иряли сцрцшдц. Hell аварла она
кюмяк еляйирди. Узун илляр гаранлыг анбарда щярякятсиз галмыш
гайыг бирдян-биря гуш кими йцнэцлляшди, кичик дальаларын цзярийля
ращатъа сцрцшмяйя башлады. Hell икинъи авары да ялиня эютцрцб
авар йерини баьлады.
– Ещтийатлы ол, ата, – Пит деди.
– Бир аздан эялирям, – Hell чантайа бахыб, тяряддцдля деди.
О, аварлары ишя салыб сащилдян узаглашмаьа башлады. Дцз
кцряйинин ортасындан бир аьры галхды. Бу сызылтылы аьрыны чохдандыр
ки, щисс етмямишди. Сащил эетдикъя узаглашырды. Суйун кянарында
дайанмыш Пит яввялъя эюзцня алты йашлы… сонра дюрд йашлы кими
эюрцндц… Пит кюрпя ялляриyля эюзцнц эцняшдян горуйурду.
Hell арабир сащиля эюз йетирся дя, диггятля бахмаьа цряк
елямирди. Неъя олмаса да, арадан он беш ил кечмишди, диггятля
бахсайды, кечмиш нишаняляри йох, йалныз баш вермиш дяйишikликляри
эюряр вя йолдан сапа билярди.

447
   442   443   444   445   446   447   448   449   450   451   452