Page 670 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

elә bәrk döyündü ki, elә bil dalğatutan cihaz maqnit sahәsinә ya-
xınlaşmışdı. Mәn meydanın ortasındakı fәvvarәlәri tanıdım. Biz
Jaklinlә adәtәn küçәnin sağ tәrәfiylә, kilsәnin arxasıyla gedirdik;
mәn buna әmin idim, ancaq hәmin gün onu tapmamışdım.

Növbәti on beş il elә bir dumanda keçdi ki, mәn hәmin illәri
bir-biriylә qarışıq salıram. Tereza Keslidәn daha heç bir mәlumat
әldә edә bilmәdim. Onun mәnә verdiyi telefon nömrәsi heç vaxt
cavab vermirdi, sanki Keslilәr bir daha Mayorkadan qayıtmadılar.

Ola bilsin, ötәn il o ölüb. Ya bәlkә elә gәlәn bazar günü mәn
ona Korvizar küçәsinin yaxınlığındaca rast gәlәcәm.

Avqust ayı, axşam saat on bir. Şәhәrәtrafı stansiyalardan bi-
rincisinin yanından ötәrkәn qatar sürәtini azaldır. Bәnövşәyi
neon fәnәrlәrin işığına qәrq olmuş adamsız perronlar – burda biz
Jaklinlә Mayorkaya getmәyi vә rәngsiz beşliyә pul qoymağı ar-
zulamışdıq.

Bryunua, Monjeron, Atis-Mons. Jaklin hardasa buralarda
doğulmuşdu.

Vaqonların ahәngdar tıqqıltısı sәngidi, qatar bir dәqiqәliyә
tәnzimlәyici Vilnev-Sen-Jorj stansiyasının qarşısında dayandı.
Dәmiryol xәtti boyunca sıralanmış Paris küçәsindәki evlәrin
sürtülmüş fasadları qaranlıqdır. Haçansa kafelәr, kinoteatrlar,
texniki xidmәt stansiyaları yol uzunu yan-yana düzülmüşdü,
onların lövhәlәri hәlә dә qalıb. Lövhәlәrdәn biri gecә lampası
kimi işıq saçmaqdadır: amma boş yerә, heç nәdәn ötrü, elә-belә.