Page 339 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi
P. 339
339
QUM
Mәnә yaşadığı şәhәrin qumunu göndәrәn
Bir sevgilim vardı
Mәnsә maraqlanardım hey o yerin külәyiylә
Ağıllıdımı, dәlidimi, fasilәsizdimi
Qәfildәnmi әsir, atıb göyәmi sovurur Gültən Akın
Yerdәn qaldırdıqlarını
Bölüşdüyümüz şәhәrlәr oldu sonra
Külәk usta, mәn nabәlәd
Əsdi keçdi dәli-dolu
Qum doldurdu gözlәrimi…
AYRILANLAR GƏMİSİ
Bunlar әn xoşbәxt günlәri ayrılığımızın
Yan almadan hәsrәtinin limanlarına
Bir qәmli nәğmә içindә özümüz özümüzün
Uzansın dönüşün saçları, çağırma uzansın
