Page 317 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi

317

ƏRZ-HAL
(ixtisarla)

1
Mәn dә günahkar qullarındanam , Allahım…
Bir “Qulhuvallah”ı bilirәm dualardan,
Bir dә “Yarәbbi, şükür!” demәyi doyunca.
Bir kәrә oruc tutmadım ramazan boyunca, Turqut Uyar
Amma çәkmәdiyim qalmadı sevdalardan
Mәn dә günahkar qullarındanam, Allahım!..

Mәnim kimi qulların çoxdu dünyada, Allahım!..
Əgәr bilmirdinsә, indi xәbәrin olsun.
Çörәk dәrdi, eşq dәrdi unutdurdu sәni,
İnsan xatırlamır axşam nә yediyini.
Onsuz da, yediyimiz nәdi ki, yadda da qalsın,
Mәnim kimi qulun çoxdu dünyada, Allahım!..

Yazdıqlarıma qәti darılma, Allahım!..
Mәlәklәrin sәnә bunları söylәmәzlәr,
Artıq o yaratdığın kimi deyil dünya.
İnsanlar hәm sabuna qarışdı, hәm suya:
Nolar, nolar, xoşuna gәlmәdisә әgәr
Yazdıqlarıma qәti darılma, Allahım!..

Sәndәn bir şey soruşacağam, әfv et, Allahım!..
Gündә beş kәrә qızlar doluşur mәscidlәrinә,
Bәyaz yaşmaqlı, ağ bәdәnli, mәsum qızlar...
Mәnim bircә görüşdәcә ürәyim sızlar;
Sәn vurulmadınmı aralarından birinә?
Sәndәn bir şey soruşacağam, әfv et, Allahım!..

1 Qul – burada bәndә mәnasındadır