Page 141 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi

141

açılıb-yumulan beş barmaq…
Qadınım! Əlini udacaq
sağ әlim masanın üstündә
Sağ әlim, sağ әlim, sağ әlim.

Sağ әlim örtür üzümü
göz yaşımdan xәbәr gәlincә.
Sağ әlim örtür üzümü Nazim Hikmət
içimdә bir dostluq ölüncә.

Bir iş tutsam köntöy, ağır
Gözlәrim özümdәn utanır,
Dirsәyim dizimә dayanır –
Sağ әlim qapadır üzümü.

Sağ әlim qapadır üzümü,
eşikdә qar yağır ormana.
Sağ әlim qapadır üzümü
gedirәm mavi bir limana.

***
Qar kәsdi yolu
sәn yoxdun,
oturdum qarşında diz üstdә
tamaşa etdim üzünә
gözlәrim yumulu.

Nә gәmilәr keçir,
Nә tәyyarәlәr uçur.
Sәn yoxdun,

Qarşında divara söykәnmişdim –
danışdım, danışdım, danışdım,
ağzımı açmadım.