Page 139 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi

139

QOVAQ

Ağac gecә seyr edilәr
Suda gümüşdәn sәrvidir
İstanbullu Nәdim üçün.

Ağ bәdәnli gәlinlәri Nazim Hikmət
Mәlul-mәhzun qayınları
Sevәr ryazanlı Yesenin.

Mәndә bir qovaq titrәşir
Harda olsam, sәsi gәlir
Mühacirliyimdәn bәri.

Hәr ağac kimi qovaq da
Ömrüncә durar ayaqda.
Hey gözlәyәr nәlәrisә.

Gözlәr şose yollarını,
Anadolu ellәrini
Sarı, qızmar yay günündә.

Mәni dә gözlәdi qovaq,
Gecәlәri hayqıraraq
Hәbsxananın önündә.

Şahid eyiblәrimizә,
Şahid qeyblәrimizә
Umudumuzun şahidi.

Şahid bitlәnmәyimizә,
Torpaqda әmәyimizә
Hey gidi qovaq, hey gidi!