Page 127 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi
P. 127
127
ALLAH AMANINDA…
Əlimi beş yerindәn dağladı beş barmağın,
Bağrımda da yanmamış bir yer saxlamadan get!
Bir yarğan uçduğunu, çökdüyünü bir dağın
Görmәk istәmirsәnsә, geriyә baxmadan get!
Balasının yoluna dalan bir dul baxışı Faruk Nafiz Çamlıbel
Xatırladır işıqsız evindә pәncәrәlәr.
Bir az cücәrmәk üçün gözlәsin artıq qışı
Şәlalәsiz yamaclar, çayı quru dәrәlәr…
Bir sarı yarpaq kimi düşdü könlüm yoluna,
Nәm tutan gözlәrimdәn keçmәdiyin gün olmaz.
Mәnim qәdәr titrәmәz heç bir igid oğluna,
Heç bir ana qızına bu qәdәr vurğun olmaz.
QISQANC
Saqın, bir söz söylәmә… üzümә baxma, saqın!
Sәsini duyan olar, sәnә göz qoyan olar.
Düşmәnimdir sәni kim sanarsa cana yaxın,
Anan belә oxşasa, mәnim bağrım qan olar.
Dilәrәm Tanrıdan ki, sәnә açıq qucaqlar,
Bir daha qapanmadan qara torpaqla dolsun!
Qan tüpürsün adını candan anan dodaqlar,
Sәnә mәnim gözümlә baxan gözlәr kor olsun!
