Page 348 - Sela

İLO XOSE SELA

Bu iridöşlü senyora ilә söhbәt elәmәyә hәmişә mövzu
var.

– Nәsә yemişәm, gәyirmәk mәni öldürür.
– Hәzm olunmayıb, soda için.
Əyalәtdәn gәlәn gәnc oğlan Rosauritaya “sәn” demәyә
cәsarәt elәmir. Əyalәtdәn gәlәn gәnc oğlan böyüklәrin
hörmәtini saxlayır.
Qonşu stolda sәliqәli geyinmiş iki cәnab poeziyadan
danışırlar.
– Mәnә üç duro borc verә bilәrsәn? Sabah qaytararam.
Üç duro istәdiklәri cәnab böyük mәblәğ – şairlәrin
müsabiqәsindә mükafat alacaq. Üç duro istәyәn cәnabın
böyük hәcmdә krediti var.
– La Korunyada mükafat aldınız?
Üç duro istәyәn cәnab kәdәrlә köks ötürür.
– La Korunya!
Sükut mәlәyi ani olaraq stolların üstündә süzür, tavana
baş vurub, telefon köşkündәn yoxa çıxır.
Rosaurita olya yeyib, üstündәn alma likörü içir.
– Dadlıdı!
Əyalәtdәn gәlәn gәnc fikirlәşir: indi vaxtdı!
Rosaurita qoynundan bir vәrәq kağız çıxarıb, ofisiantın
verdiyi karandaşla bir neçә kәlmә yazır. Sonra әzik, nәm
kağızı yenә qoynunda gizlәdir.
– Bu nә olacaq?
– Solo.
İndi metronun “Anton Martin” stansiyasına oxşayan
kafedә әl-ayağı әsәn, protez dişlәri, Albasetedә rahibә qızı
olan, sidiyini saxlaya bilmәyәn bir qoca peyda olur.
– İndiki şairlәrin nә yuvanın quşu olduğunu mәn hamı-
dan yaxşı bilirәm. Axı necә dә bilmәyim!
Kafedәkilәr indiki şairlәrin nә yuvanın quşu olduğunu
don Mameddәn soruşmurlar. Qocanın bәxti gәtirmir!
Xidmәtçi telefona çağırır:

348