Page 339 - Sela

İki ölü üçün mazurka

әhәmiyyәti yoxdu, qoy lap bәrk ağrısın, bunun da әhәmiyyәti
yoxdu, ağrı keçәcәk.

Tanis Qamuso hәlә gecә Silvaboa, Folqoso vә Mosteyron
arasındakı Laminyas dağına qalxır, camaat yatır, sәhәrin
rütubәtli havasında itlәr hürüşür, Tanis Qamuso vur-tut
iki itlә gedir, çox olanda öhdәlәrindәn gәlmәk çәtin olur;
qan qoxusunu alanda, mәlumdu ki, gözlәri dumanlanacaq
vә itlәr quduzlaşacaq; әgәr it üç dәnәdәn çoxdusa vә qan
qaynayırsa, gözlәri yiyәlәrini görmür.

– İstәsәm, qayıdaram, yağış yağır, doğrusu, o hәmişә
yağır, indi dişim vә qulağım bәrk ağrıyır, әlbәttә, bu, xırda
şeydi, mәnә tapşırdıqlarını tapşırıblar, ancaq vaxtını
demәyiblәr; demәyiblәr, ikinci gün olsun, üçüncü, ya
dördüncü gün olsun, istәsәm, qayıdaram, istәsәm, qayıda
bilәrәm, mәsәlә ondadı ki, istәmirәm.

Dağlara, göllәrә, çaylara yağır, naz çiçәyinә vә palıdlara,
hortenziyaya, nәrgizgülünә, dәyirmana, doqquzdona,
qәbiristanlıqlara, dirilәrә, ölülәrә vә can üstә olanlara,
adamlara, әhlilәşmiş vә vәhşi heyvanlara, qadınlara,
meşәlәrin vә dağların otuna, Sanqinyo dağına, canavarın
vә hәrdәn keçinin azıb su içdiyi Bousas do Qaqo bulağına
yağır, bütün hәyatlara vә bütün ölümlәrә yağdığı kimi,
müharibәdә vә dinclik vaxtı yağdığı kimi yağır, kәsәcәyini
düşünmәdәn yağışa baxmaq xoşdu, ola bilsin, yağışın sonu
hәyatın da sonudu, yağışı Tanrı yaradıb, necә ki, ona qәdәr
günәşi yaratmışdı; yeknәsәq, ancaq lütfkarlıqla yağır, sәma
da bundan yorulmur.

Tanis Qamuso vә onun iki iti, sәksәkәli sәssizliyin
dumanına bürünmüş halda, yağışın altıyla ağır-ağır gedirlәr,
Fabian Mingela (Mouço) Karrupo cığırla Silvaboa tәrәfdәn
gәlir, Veyqa de Ribadakı Oseyra çayını keçir, qorxa-qorxa
gәlir, artıq çoxdan qorxduğuna görә üstündә tapança gәzdirir.

– Əgәr әclafın biri yolumu kәssә, onu öldürәrәm, Allah
haqqı, öldürәrәm!

339