Page 170 - Design_Isiquro-Son_Layout 1
P. 170

Bu sözə ha mı ürək dən güldü və za ti -a li lə ri ara da im -
               kan ta pıb mı zıl da dı:
                   – Ge də bi lər si niz, Sti vens.
                   Nə ha yət, ota ğı tərk edə bil dim.
                   Әl bət tə, on da elə də yax şı və ziy yə tə düşmə miş dim,
               an caq elə çə tin də ol ma mış dı; bu və ziy yət də qey ri -a di heç
               nə yox idi, xid mət elə di yim uzun il lər ər zin də ba şı ma bun -
               dan da be tər iş lər gəl miş di və ra zı la şar sı nız ki, be lə ha di -
               sə lər özünə hörmət elə yən eşi ka ğa sı üçün tə bii sa yıl ma lı -
               dır. Sə hər bu nu, de mək olar, ar tıq unut muş dum və lord
               Dar linq ton bil yard ota ğı na gi rən də nər di va na çı xıb ai  lə
               port ret lə ri nin to zu nu alır dım.
                   – Doğ ru su, Sti vens, – de di, – dünən si zi sı na ğa çək -
               mə yi miz heç də xo şa gə lən ol ma dı.
                   Әli mi sax la yıb ca vab ver dim:
                   – Heç də yox, ser. Qul lu ğu nuz da du ra bil di yi mə görə
               şa dam.
                   – Dəhşət di, dəh şət di. De yə sən, na har vax tı bir az çox
               iç miş dik. Mə nim üzrlə ri mi qə bul edin.
                   – Min nət da ram, ser. An caq elə bir na ra hat lıq ke çir mə -
               di yi mi de yə bil di yim üçün şa dam.
                   Za ti -a li lə ri yor ğun ye riş lə də ri üzlü kres lo ya tə rəf get di,
               əy lə şib köks ötürdü. Döşə mə yə ça tan hündür pən cə rə lər -
               dən süzülüb, ota  ğın böyük his sə si ni işıq lan dı ran qış günə -
               şin də onun uca qa mə ti ni nər di van dan yax şı görürdüm.
           Kazuo İşiquro  hə yat əziy yət lə ri nin za ti -a li lə ri nin si ma sı nı ne cə də yiş dir -
               Bu, elə də qi qə lər dən idi ki, nis bə tən qı sa müddət ər zin də
               di yi ni bir dən an la dım. O, ana dan gəl mə arıq dı, in di isə, az
               qa la, bir də ri bir sümük idi, sa çı or dan- bur dan ağar mış dı,
               si fə tin dən yor ğun luq tökülürdü. Uzaq da görünən əhəng
               tə pə lə rin dən gözünü çək mə dən tək rar elə di:
                   –  Dəh şət di, doğ ru dan da, dəh şət di. An caq, bi lir si niz,
               Sti vens, mis ter Spen ser bir şe yi ser Le o nar da sübut et  -
               mə liy di. Әgər bu, si zə aza cıq da tə səl li ve rə cək sə, de yim
               ki, dünən son də rə cə mühüm bir mə sə lə ni əya ni su rət də
               sübut et mək də bi zə yar dım çı ol du nuz. Ser Le o nard çox -
               dan köhnəl miş bir yı ğın cə fəng şey lər da nış mış dı. Xal qın
               ira də si ən yax şı ha kim di və bu ki mi şey lər. Doğ ru du, Sti -
               vens?

          170
   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175