Page 154 - Design_Isiquro-Son_Layout 1

“Bu nu be lə et mə səy dim, ya be lə et səy dim, o vaxt ne -
cə olar dı” de yə düşünmə yin nə mə na sı? Be lə də adam
özünü lap çaş dı rar. Hər hal da, “dönüş nöqtə lə ri” ba rə də
nə qə dər is tə sən, düşünmək olar, an caq be lə an la rı in di
yox, yal nız keç miş də duy maq olur. Tə bii ki, bu gün fik rin -
də çox dan baş ver miş ha di sə lə rə qa yı dan da on lar, doğ ru -
dan da, hə ya tın həl le di ci, qiy mət li an la rı ki mi görünə bi lər;
la kin on da hə min ha di sə lər ba rə də tə səvv ür, əl bət tə, baş -
qa cür idi. Ada ma elə gə lir di ki, hər şey irə li də dir, miss
Ken ton la müna si bət lə ri çözmək üçün bi tib- tükən mə yən
günlər, ay lar, il lər var; han sı sa an la şıl maz lı ğı ara dan qal -
dır maq üçün gə lə cək də hə lə çox im kan lar ola caq. O vaxt
heç nə, qə tiy yən heç nə xır da bir ha di sə nin bütün ar zu və
ümid lə rin üstündən hə mi şə lik xətt çə kə cə yin dən xə bər
ver mir di.
De yə sən, öz içim də həd dən ar tıq bəd bin düşüncə lə rə
qa pı lı ram. Bu nun da güna hı, şübhə siz, vax tın gec ol ma -
sın da və bu ax şam çək di yim əziy yət lər də dir. O da şübhə -
siz dir ki, in di ki əh va lım sa bah günor ta ya qə dər Litl Komp -
to na ge dib – əl bət tə, Tey lor la rın əmin et dik lə ri ki mi, əgər
yer li qa raj da “Ford ”a ben zin tökər lər sə – ne çə il lər dən
son ra miss Ken to nu ye nə görə bi lə cə yim lə də ne cə sə
bağ lı dır. Görüşümüzün sə mi mi keç mə yə cə yi ni düşünmə -
Kazuo İşiquro kı və ziy yət də şəx si plan da xə bər lər is tis na ol maq la – ən
yə heç bir əsas yox dur. Ay dın dır ki, söhbə ti mi zin – ha zır -
çox iş lə bağ lı ol ma sı nı is tə yər dim. Yə ni mə nim və zi fəm,
tə əss üf ki, ərin dən ay rı lıb, ev siz qa lan miss Ken to nun əv -
vəl ki ye ri nə, Dar linq ton- hol la qa yıt maq da ma raq lı olub -ol -
ma dı ğı nı öyrən mək idi. Ey ni za man da de yim ki, bu ax şam
onun mək tu bu nu tək rar oxu dum və çox güman, mək tub -
dan sağ lam düşüncə nin im kan ver di yin dən da ha ar tıq nə -
ti cə çı xar mı şam. An caq ye nə is rar edi rəm ki, ay rı -ay rı sə -
tir lər də keç miş lə bağ lı qüssə heç də ey ham la ifa də olun -
ma yıb, xüsu si lə də bu cür ya zan da: “Üçüncü mər tə bə nin
ya taq otaq la rı nın pən cə rə lə rin dən çə mən li yə, uzaq da sı -
ra la nan əhəng tə pə lə ri nə bax ma ğı çox xoş la yır dım”.

154