Page 115 - Design_Isiquro-Son_Layout 1

va ri an tı ki mi, son ha di sə lə rə da ir üç sər rast ca vab fi kir ləş -
mə yə ça lı şı ram.
Bu sə bəb dən dünən bar da kı ha zır ca vab lı ğı ma görə
kə dər lən mə yi mi ba şa düşər si niz. Ola bi lər, ki fa yət qə dər
ay dın da nış ma mış dım. An caq ota ğım da qə fil baş qa bir
sə bəb ba rə də də düşündüm: bəl kə, özüm də bil mə dən
on la rın xət ri nə dəy mi şəm? Elə düşünüblər ki, gu ya meh -
man xa na sa hi bi nin ar va dı nı xo ru za ox şa dı ram, in tə ha sı,
be lə şey ağ lı ma da gəl mə miş di. Bu fi kir bütün ge cə mə nə
əzab ver di və sa bah meh man xa na sa hi bin dən üzr is tə - O günlərdən qalanlar
mək haq qın da düşündüm. An caq mə nə sə hər ye mə yi gə -
ti rən də onun ov qa tı çox gözəl idi, bu na görə hə min mövzu -
ya qa yıt ma maq qə ra rı na gəl dim.
Bu na bax ma ya raq, bu ki çik ha di sə at ma ca la rın ne cə
təhl ükə li ol du ğu na gözəl nümu nə ola bi lər. Öz xüsu siy yə -
ti nə görə at ma ca lı ca vab bu nun nə ilə nə ti cə lə nə cə yi ni
götür-qoy et mə yə vaxt qoy mur – çünki gə rək lən gi mə yə -
sən və bu mə na da la zı mi vər diş və təcr übə si ol ma yan
ada mın nə sə yer siz bir söz de yə cə yi ris ki böyükdür. De yi -
lən lər he sab et mə yə əsas ver mir ki, gu ya bu sa hə də vər -
di şə yi yə lə nə bil mi rəm – vaxt və təcr übə ba xı mın dan –
an caq gözlə ni lən təhl ükə lə ri nə zə rə al saq, mis ter Far ra -
dey lə əla qə dar bu və zi fə nin ic ra sın dan bir müddət, ne cə
la zım sa, məşq elə yə nə qə dər im ti na et mək də fay da
görürəm.
Hər hal da, tə əss üflə eti raf et mə li yəm: yer li sa kin lə rin
aşa ğı dan gə lən səs- küyün mə ni yat ma ğa qoy ma ya ca ğı
ilə bağ lı dünən ki za ra fat la rı ta ma mi lə öz təs di qi ni tap dı.
Elə bir səs- küy ol ma dı, an caq meh man xa na sa hi bi ilə ar -
va dı nın ge cə ya rı sı na, öz iş lə ri ni qur ta ra na qə dər da vam
elə yən və sə hər tez dən ye ni dən baş la yan boş bo ğaz lı ğı
bey ni mi apar dı. Bu nun la be lə, ər -ar va dın güna hın dan keç -
dim – ay dın dı ki, on lar iş güzar adam lar dı, bütün bu səs-
küy də, mən cə, onun la izah olu nur du. Әl bət tə, uğur suz at -
ma ca mı unut ma mış dım. Ona görə ke çir di yim na ra hat ge -
cə ba rə də on la ra heç nə de mə dim, min nət dar lıq elə yib,
Ton ton qə sə bə si nin ba za rı na get dim.

115