Page 394 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 394

Görcö nÿsri antologiyası

               Mәn bir şeyi başa düşdüm ki, yaramaz adamları dinlәmәk adi
               adamlara hәqiqәti tәbliğ elәmәkdәn daha çox zövq verir. Elә
               bilirdin, hәqiqәti ikonaların kömәyi ilә tapmağa nail ola-
               caqsan? Tәәssüflәr olsun ki, bu yalana ömrünün yarım әsrini
               qurban verdin. İnsanların bәdbәxtliyi ilә әylәnir, onların
               xәyallarını, arzularını, ümidlәrini divara mıxlayırdın. Sәndәn
               öyrәnmişәm: nә qazanmışıq, elә ona layiqik. Amma unutma
               ki, sәnin ölümün hamının xoşbәxtliyi olar, çünki hәr kәsin
               sәndәn canı qurtarar. Elә mәn özüm dә ehsanından qalan
               yemәklәrlә bir müddәt keçinәrәm. Bundan sonra da irsi
               varisliklәr yox olacaq.
                   – Müqәddәs şeylәrә toxunduğuna görә sәni әfv elәmәyә -
               cәklәr, oğlum... Bu inamsızlığını babalarının varisinә, yәni
               sәnә bağışlamayacaqlar!
                      Qoca bunları ehtiram vә yalvarış ifadә edәn sәslә dedi.
               Sanki oğlundan sonuncu dәfә onun sözünü tutmağı rica edirdi.
                   – Sәsini kәs! Müqәddәs şeylәr haqda o murdar pәyәdәn
               danışmağa dәymir. Bәzәn әcdadların әnәnәsi unudulmalıdır.
               Qoy insanlar oğurluq etsin, bir-birini öldürsünlәr, rәhmәtә
               gedәndә dә, o dünyada barışsınlar. İnsan hәyatda nә ilәsә
               әylәnmәlidir axı. İlahi qüvvәnin bir murdar qaydası var:
               qәsdәn bәdxah adama uzun ömür bәxş elәyir. Dünәn sәnin
               ibadәtgahında üç yüz altmış üç mıx saydım. Kinli bir adamın
               bu qәdәr insanın taleyi ilә oynadığına görә axırda lap yorul-
               dum, ürәyim az qaldı partlasın. Amma inanıram, elә bir gün
               gәlәcәk, hәqiqәti bәrpa etmәk adına divara “mismarladığın”
               bütün günahlar sәnin boynunda qalacaq!
                   Sözünü bitirәr-bitirmәz evdәn bayıra götürülüb dörd yol
               ayrıcında özünü qarşıdan gәlәn avtomobilin altına atdı. Pilanın
        394    ağlayıb ağı demәyi yadımdadır. O, oğlunun meyitinә әlini dә
               vura bilmirdi. “Onun ölümünün cәza olduğuna inanıram”, –
               deyirdi. Ağlını itirmiş kimi elә hey tәkrarlayırdı: vay, fәlәyin
               qurbanı mәnim oğlum oldu.
                   Çәkicini götürdü... Dәmir lövhәsinә bir dәfә vurdu.
               Kobud, kәlә-kötür sәslәr çıxdı. Carçәkmә “alәti” elә bil balaca
               uşaq layla sәsinә sevimli kuklasını qucaqlayan kimi, yeni
               lәnәti bağrına basmaq istәdi. Lәnәt әvәzinә dә yeknәsәq tövbә
               eşidildi. Bunu nә cür deyirdi? Yoxsa sayıqlayırdı?!
   389   390   391   392   393   394   395   396   397   398   399