Page 91 - Bagater Arabuli_Layout 1
P. 91
Gündüz yuxuları
Vidalaşdı arvad-uşağı,
gәlini, nәvәlәriylә:
– Artıq yeriyә bilmirәm,
çox yollar yorub üzülmüşәm artıq.
Mәn yaşda bir qara daş belә yoxdur yer üzündә.
Gedirәm,
günәşin batdığı yerә gedirәm...
Bir az әrzaq, bir dә
külüng, kürәk götürüb
qәbiristanlığa sarı yönәldi!
– Hara gedirsәn, dәlimi olmusan? –
qoca arvadı dalınca qaçdı.
– Babamız şәhәrә gedir! –
nәvәlәri rişxәndlә güldülәr ona...
– Şәhәrә gedirәm, böyük şәhәrә, –
dәrdli-dәrdli dedi Tiruzani.
Bir kәsin üzünә belә baxmadı o;
nә arvadını,
nә uşaqlarını düşünmürdü yolla gedәrkәn...
qәbiristanlıqda
babalarının mәzarlarını tapıb:
– Gәldim, – dedi, –
bәlkә, mәnim gәlişim sizә xoş olmadı,
bәlkә, heç mәzarınızın yanında oturmağa da layiq
deyilәm...
Artıq dözә bilmirәm –
mәnim adamlarımın hamısı buradadır:
Sumbat, Xirçla, Qaquça, Aka,
kәndin dayaqları,
91
