Page 6 - Bagater Arabuli_Layout 1

Bağater Arabuli

gür cü insanının poetik ruhunu mükәmmәl duyur.
Azәr baycanın dәyәrli şairinin tәrcümәsindә bu mәtnlә -
rin dilimizdә poetik etibarlılıq әmsalı güclәnir. Allah ver di
Tәklәli Arabuli poeziyasında misraların in to n a s i yasını,
obrazların ilkin tәravәtini vә zәrifliyini qoru yub saxla-
maqla bu maraqlı gürcü şairinin xarakterini verә bilib.
B.Arabulinin sәrbәst şeirlәrinin (lirik etüd, fraq ment -
l әr, mәnzum hekayәtlәr – pritçalar) tәrcümәsi mәn dә
ay rıca maraq doğurdu. Müşahidәlәrimә görә, gürcü
ver libri 70-ci illәr nәslinin potensialı ilә müәyyәn qәdәr
tәmin olunub. Sәrbәst şeir gürcü poeziyasında artıq
otu ruşmuş kimi görünür. A.Tәklәli Azәrbaycan heca -
sının vә qafiyәsinin yaddaşdan gәlәn mәntiqini gürcü
şairinin düşüncә havası ilә qarışdıra bilib.
Pritça tәfәkkürü istәnilәn gürcü şairinin poetik
mәntiqini müәyyәnlәşdirir. Arabuli gürcü müdrikliyi -
nin ifadәsi olan pritçaları da (mәsәlәn, “Dәrdi üçün ma -
ca lı olmayan…”, “Qoburun şeytanı” vә s.) ruhunun
ta rix çәsi vә yaddaşının yuxuları kimi danışır. Pritçalar
da әslindә, onun şüuraltı uşaqlıq xatirәlәri vә tәn -
halığının metoforik ifadәsidir.
B.Arabulinin şeirlәrindә әtraf mühit, tәbiәt, möv -
süm lәr (xüsusәn qış fәsli) canlanır, onun ruhu nun
ayrılmaz duyğusu kimi çıxış edir, tәbiәt hadisәlәri şairin
sirdaşı kimi qәbul edilir. Peyzajın dәrki, daha çox,
müәllifin özünüifadәsinә çevrilir. Peyzaj, land şaft adi
metaforiklikdәn çıxır, ruhi-mәnәvi, mifik anlama dönür:
mühit vә şair qәlbi paralellәşir.
Şairin tәbiәt stixiyası ilә (kü lәk, tufan…) dialoqu
uşaq heyrәtindәn yaranır. Ritorik suallar üzәrindә qu-
rulan bu tipli şeirlәrin strukturunda sualların
ardıcıllığı mifoloji mәtnlәri xatırladır:

6