Page 871 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 871
Èña Höseynov
Cavanların xoşbәxtliyi üçün “bәqәdri qüvvә” “azdan-çoxdan bir iş”
görә bilәndә, Şәppәli ürәyindә indiyә qәdәr duymadığı hisslәr duyurdu. Bu
hisslәrdәn bәzәn kövrәlib gizlincә gözlәrini silirdi. Bәzәn isә hisslәrini
bölüşmәk üçün adam axtarırdı. Tapmayanda әlacsız qalıb üzünü şәrti dosta
tuturdu:
– Bәri bax, a Mursaqulu, bilirsәnmi nә fikirlәşirәm?.. Ailә, oğul, uşaq,
hamısı yalan söhbәtdir. İnsan insana yaxşılıq eliyәndә, baxırsan ki, lap yadın
yadı da gәlib sәnnәn dost-doğmaca canbir qәlbdә oğul-uşaq olur! Mәsәlәn,
Zemfira bala mәnim nәyimdi? Heç nәyim! Amma di gәl sәn mәhәbbәtә
bax!..
Şәrti dostun “hә”, “hm” – qeyri-müәyyәn mızıltılarından bezikәndә,
vaxt tapıb Pәricahan arvadın yanına gedirdi.
– Bizim Mursaquluya söz danışanacan bir kor quyuya danışasan! –
deyib söhbәti burda tәzәlәyirdi: – Mәnim әqidәm belәdir ki, Pәricahan, 295
insan insana pasiban olmalıdır. Onda hәyat bal dadır, Pәricahan! – deyirdi.
Bu hisslәrini Bakıda Mәmmәnin özü ilә dә bölüşürdü:
– Sәn yaxşı yol tutubsan, sәnә qurban olum. Bu qәdәr ki, sәn yaxşılıq
elәyirsәn adamlara, mәktubla üstünә göndәrdiklәrimin hamısını ki, belә can-
dildәn çalışıb, sağaldıb qaytarırsan, bir vaxt gözünü açıb görәcәksәn, bütün
el-oba, hamı sәnin can-ciyәrindi! Özgә nә lazımdı insana, hә?! Düz
demirәmmi, a qurban olum?..
Şәppәli belә danışanda, qәribә idi ki, şәrti dost kimi Mәmmә dә
susurdu. Yalnız hәrdәn, Şәppәli “düz demirәmmi?” – deyә tәkidlә xәbәr
alanda Mәmmә sakitcә gülümsәyib tәsdiq edirdi vә bu vaxt kişi özünü
saxlaya bilmәyib onu qucaqlayırdı. “Mәnim doktorum! Mәnim balam!
Gözümün işığı!..” Nәhayәt, Mәmmәni dә kövrәltdiyini görәndә daha
dözmәyib yaxasından әl çәkirdi...
Bu gün onlar bu hisslәrdәn uzaqdılar. Birisi divanda, o birisi kürsüdә
oturub mәtbәxә qәdәr hәr yerin pәncәrәlәrinin taybatay açıldığına baxma-
yaraq, havası tәrpәnmәyәn mәnzildә “tәmizlik”, “lәkәlilik” haqqında düşü -
nür dülәr. Mәmmәnin susqunluğu, yorğun vә qapalı görkәmi getdikcә
Şәp pәlini daha çox qorxudurdu. Mәmmәdәn pis cavab, Mursaqulunun sovxo -
za apardığı xәbәrә uyğun bir bәd kәlmә eşitsә, bütün hәyatının birdәn
mәnasızlaşacağını, “Mәmmә” adlı işıqlı dünyasının qaralacağını fikirlәş -
dikcә Şәppәlinin sәsi titrәyirdi.
– Atan rәhmәtlik, bәdbәxt Oruc o boyda sovxoz yaratdı. Fәhlәlәrnәn
bәrabәr, toz-torpağın, palçığın içindә tütün şitili әkә-әkә, on-on iki sırxananı
böyük sovxoza çevirdi, dördcә yüz qoyunu gәtirib iyirmi minә çatdırdı.
Dәlәduz, yırtıcı köpәk uşaqları dolaşdırıb gudaza vermәsәydilәr, mәn