Page 819 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 819

Höseyn Abbaszadÿ


            nәsә elәmәlidir. Fikrinә gәldi ki, әla fürsәtdir, yenidәn katib seçilәn Xәlfә
            Hatәmzadәyә tutarlı bir teleqram vurub tәbrik elәmәk yerinә düşәr. Belә
            keyfi kök vaxtında Hatәmzadә teleqramını alsa, ona olan qәzәbi bir az soyu-
            yar. Üç-dörd gün keçәndәn sonra da qәbuluna gedib vәziyyәtini danışar vә
            ondan babat bir iş xahiş elәyәr. Bu fikri arvadına da danışdı. O da bәyәndi
            vә hәvәslәnib tәsirli sözlәr seçә-seçә teleqramı yazmağa başladı.
                İş gününün axırı idi. Raykomun binasında şirin plenum gedirdi. Cәbi
            qabaqcadan yazdığı teleqramın hazır mәtni ilә poçta gәldi. Yaxşı ki, poçt
            rәisi yerindә yox idi. O, ağzıcırıq adamdı. Cәbi istәmirdi ki, Xәlfә
            Hatәmzadә göndәrdiyi teleqram barәdә kәnar adamlar da bilsinlәr. Poçtda
            işlәyәn tanış qıza artıq pul verib xahiş etdi ki, bunu heç kimә demәsin vә
            teleqram sahibinә sabah sәhәr çatdırılsın. Poçtalyon kasıb Nәcәf kişini dә
            könlünü aldı. Tapşırdı ki, teleqramını özü ilә evlәrinә aparsın vә sәhәr tezdәn
            Xәlfә Hatәmzadәyә versin.                                              243
                Cәbi keyfi saz, özündәn razı halda evlәrinә qayıtdı.
                Ovuclarını başının altına qoyub arxası üstә çarpayıda uzanan Cәbi
            fikirlәşdi: “Plenum çoxdan qurtarıb, Xәlfә Hatәmzadә evindә rahat, asudә
            yatır özüyçün, niyә dә yatmasın. Mәn dә onun yerinә olsaydım indi şirin
            yuxudaydım. Xoşbәxt adamdı, hәlә bir il dә rayonun cilovunu saxlayacaq
            әlindә. Keyfi nә istәsә, elәyәcәk, ona gözün üstündә qaşın var deyәn olma -
            ya caq. Vay mәnim kimi qәzәbә gәlәnlәrin halına... Görәk dә... Ümidim
            teleqramadı. Allahın kömәkliyi ilә o mәnim dadıma çatmalıdı”.
                Bu ümidlә Cәbi tәskinlik tapıb sәhәrә yaxın yuxuya getdi, bir dә arvadı
            onu silkәlәyib sәslәyәndә gözlәrini açdı:
                – Nolub?
                Arvadı xoş әhvalla dedi:
                – Tez dur ayağa, yoldaş Xәlfә Hatәmzadә zәng vurub sәni telefonda
            gözlәyir.
                Cәbi yerindәn dik qalxdı. Heç şalvarını geymәmiş cumub dәstәyi
            qamarladı vә Hatәmzadә onu kabinetinә çığırıbmış kimi itaәtlә dedi:
                – Sabahınız xeyir, yoldaş Hatәmzadә, mәnәm, buyurun!
                – Sluşay, dәrviş törәmәsi... nanәcib...
                Tәbrik teleqramına görә Hatәmzadәnin dilindәn xoş sözlәr eşidәcәyinә
            әmin olan Cәbi birinci katibin qәzәbli sәsindәn özünü elә itirdi ki, sanki
            ağır әllә qulaqlarına möhkәm yumruq vurdular, bundan sonra dәstәkdәn
            hökmlü sәs eşitsә dә, deyilәndәn heç nә anlamadı, şaxta vurmuş kimi
            donub-qaldı.
                Böyürdә dayanaraq dinmәz Cәbiyә baxa-baxa maraqlanıb danışığa
            qulaq asan arvadı әrinin neyçünsә birdәn süs-mәst olmasına vә Hatәm -
   814   815   816   817   818   819   820   821   822   823   824