Page 755 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 755

Mirzÿ Èárahimov


            qәbrimi uca bir yerdә qazanırsız... Elә yerdә qazarsınız ki, oradan
            Azәrbaycanın geniş çöllәri, duru çayları, güllü çәmәnlәri vә bağları görün-
            sün. Elә yerdә qazarsınız ki, qәbrimin üstünә gәlәn adamın nәzәrlәrindә
            geniş üfüqlәr açılsın. Hәm dә o yeri böyük bir yol kәnarında seçәrsiniz...
            Qoy gәlәcәyin azad nәsillәrinin ayaq sәsi qәbirdә dә olsa qulaqlarıma
            çatsın... Bәlkә, onlar da bizi rәhmәtlә yad etdilәr... Elәdirmi, Fәrda?!.
                Mәn artıq özümü saxlaya bilmәyәrәk ağlaya-ağlaya:
                – Yox, Azad, gәlәcәk nәsillәrin yaşaması üçün ölәnlәr әbәdi hәyat
            qazanırlar, – dedim...
                Alnına xәfif bir tәr gәlәndә o, gözlәrini bir daha mәnә tәrәf çevirdi:
                – Anamı öp, öldüyümü ona söylәmә, yazıqdır... – dedi vә әbәdi olaraq
            gözlәrini yumdu.
                Mәn qeyri-ixtiyari ayağa durdum... Üzlәrindә sәrt bir ifadә, gözlәri
            qәzәblә yanan fәdailәrә baxdım:                                        179
                – Qardaşlarım, gәlin silahlarımızı ürәyimizә basıb onun pak ruhu
            qarşısında and içәk... And içәk ki, ölüm bizi Azәrbaycanın sәadәti yolundan,
            böyük amalımız yolundan döndәrә bilmәz!.. Yadımızda saxlayaq ki, onun
            hәlә soyumamış qanı intiqama çağırır, azadlıq yolunda mәrd durmağa
            çağırır. Zülfüqarilәrә ölüm!.. Xainlәrә lәnәt!.. Eşq olsun qәhrәmanlara!
            Xalqın yaralı qәlbini ancaq onlar sağalda bilәr, ancaq onlar bayrağını ucalara
            qaldıra bilәrlәr!.. Yaşasın azadlıq!..
                Fәdailәr bir sәslә:
                – Yaşasın azadlıq! – deyә qışqırdılar vә tüfәnglәrini havaya qaldırdılar.
                Biz onu, öz vәziyyәtinә görә uca bir yerdә basdırdıq. Bu yer Tәbrizlә
            Zәncanı birlәşdirәn böyük yolu qoynuna almış Tәbriz gәdәyidir... Onun әn
            uca tәpәsindәki tәnha qәbrin üstündә duran adamın nәzәrlәrindә geniş
            üfüqlәr açılır, oradan Azәrbaycanın hәm cәnub, hәm dә şimal sahәlәri
            görünür...
                Bir neçә gün sonra mәn Tәbrizә qayıtdım... Sәlimә xala Azadın mә -
            nim lә gәlmәdiyini gördükdә narahat oldu. Mәn onun vәsiyyәtinә әmәl
            edәrәk ölümünü anadan gizlәtdim. Zәncanda bәrk mәşğul olduğuna, işini
            qurtaran kimi mütlәq gәlәcәyinә inandırdım... Sәlimә xanım indi dә ona
            corab toxuyur, yaxşı bir xörәk bişirәndә onu yad edib durur, sәbirlә yolunu
            gözlәyir...
                Azadın hәyatı vә ölümü gözlәrim önündә canlandıqca hәyatın qәribә
            sirlәrini vә dәrin mәnalarını mәnә xatırladır...
   750   751   752   753   754   755   756   757   758   759   760