Page 226 - "Zəfər və ilğım"
P. 226
yalnız etirazçı gənclər izləyir. Bu, belə deyil. Tamaşaçılarla
birbaşa ünsiyyət qurmaq imkanım olduğu üçün – onların
arasında təqaüdə çıxmış insanlar, yaşlanmış bolşeviklər,
partiya və hökumət nümayəndələri, Ulbrixt, Mikoyan, Ges
Holl kimi şəxsiyyətlər də var – qətiyyətlə bəyan edirəm ki,
onları etirazçı gənclər kimi qələmə vermək düzgün deyil.
Bundan başqa, teatrımızda düz bir ay araşdırma aparan
sosioloqların gəldiyi nəticələr belədir: tamaşaçılarımızın
82%-ini 26-50 yaş arasında olan insanlar təşkil edir və
onların 73%-i ali təhsillidir.
Teatr, Sülh Fondu üçün də tamaşalar təşkil etmişdir.
Bundan savayı, Vyetnama yardım fondu, Moskva
müdafiəçilərinin şərəfinə ucaldılan abidənin tikintisinə
dəstək fondu üçün tamaşalar verilib. Mən hələ teatrın
hamiliyi ilə bağlı görülən işlərdən danışmıram – teatrların
hamısı bu işlə məşğuldur. Böyük Oktyabr inqilabının 50
illik yubileyi ilə əlaqədar, bir çox ölkələrin kommunist
partiyası təmsilçilərinin təhsil aldığı partiya məktəbində
teatrın hazırladığı “Dünyanı sarsıdan on gün” tamaşasından
226 parçalar oynanılıb. Mən bilərəkdən Y.P.Lübimov yox, “teatr”
deyirəm, çünki Taqanka Teatrı ilk növbədə Lübimovun adı
ilə assosiasiya olunur. Biz “Taqanka” deyəndə Lübimovu,
“Lübimov” deyəndə isə Taqankanı nəzərdə tuturuq.
Bütün bunlar teatrın yaradıcı və ictimai siması haqqında
deyilən sözlərdir. Bu sima kədərli və qeyzli olmamalıdır,
ona şən və ya ciddi üz ifadəsi daha çox yaraşır. Təəssüflə
qeyd etməliyəm ki, bu dörd il ərzində onu daha çox kədərli
görmüşük, hər dəfə premyeradan əvvəl rejissorun ağrılı
gözləntilərdən və hətta çıxılmazlıqdan əzab çəkdiyinin şahidi
olmuşuq. Bu gün “Dünyanı sarsıdan on gün” tamaşasının
loyallığına heç kəs şübhə etmir, amma vaxt vardı, tamaşayla
bağlı dedi-qodular baş alıb gedirdi. Tamaşalar isə ağır
zəhmət hesabına ərsəyə gəlir. Lübimov bəzən 16 saat
teatrdan kənara çıxmır, bütün tamaşalara baxır, hər şeyi
birbaşa ünsiyyət qurmaq imkanım olduğu üçün – onların
arasında təqaüdə çıxmış insanlar, yaşlanmış bolşeviklər,
partiya və hökumət nümayəndələri, Ulbrixt, Mikoyan, Ges
Holl kimi şəxsiyyətlər də var – qətiyyətlə bəyan edirəm ki,
onları etirazçı gənclər kimi qələmə vermək düzgün deyil.
Bundan başqa, teatrımızda düz bir ay araşdırma aparan
sosioloqların gəldiyi nəticələr belədir: tamaşaçılarımızın
82%-ini 26-50 yaş arasında olan insanlar təşkil edir və
onların 73%-i ali təhsillidir.
Teatr, Sülh Fondu üçün də tamaşalar təşkil etmişdir.
Bundan savayı, Vyetnama yardım fondu, Moskva
müdafiəçilərinin şərəfinə ucaldılan abidənin tikintisinə
dəstək fondu üçün tamaşalar verilib. Mən hələ teatrın
hamiliyi ilə bağlı görülən işlərdən danışmıram – teatrların
hamısı bu işlə məşğuldur. Böyük Oktyabr inqilabının 50
illik yubileyi ilə əlaqədar, bir çox ölkələrin kommunist
partiyası təmsilçilərinin təhsil aldığı partiya məktəbində
teatrın hazırladığı “Dünyanı sarsıdan on gün” tamaşasından
226 parçalar oynanılıb. Mən bilərəkdən Y.P.Lübimov yox, “teatr”
deyirəm, çünki Taqanka Teatrı ilk növbədə Lübimovun adı
ilə assosiasiya olunur. Biz “Taqanka” deyəndə Lübimovu,
“Lübimov” deyəndə isə Taqankanı nəzərdə tuturuq.
Bütün bunlar teatrın yaradıcı və ictimai siması haqqında
deyilən sözlərdir. Bu sima kədərli və qeyzli olmamalıdır,
ona şən və ya ciddi üz ifadəsi daha çox yaraşır. Təəssüflə
qeyd etməliyəm ki, bu dörd il ərzində onu daha çox kədərli
görmüşük, hər dəfə premyeradan əvvəl rejissorun ağrılı
gözləntilərdən və hətta çıxılmazlıqdan əzab çəkdiyinin şahidi
olmuşuq. Bu gün “Dünyanı sarsıdan on gün” tamaşasının
loyallığına heç kəs şübhə etmir, amma vaxt vardı, tamaşayla
bağlı dedi-qodular baş alıb gedirdi. Tamaşalar isə ağır
zəhmət hesabına ərsəyə gəlir. Lübimov bəzən 16 saat
teatrdan kənara çıxmır, bütün tamaşalara baxır, hər şeyi
