Page 182 - "Zəfər və ilğım"
P. 182
Tamaşanın pәrdәlәri arasındakı qısa fasilә zamanı aktyorlar
nazir çığır-bağırına reaksiya vermәyә belә macal tapmadı.
Hamı özünü şillә yemiş adam kimi hiss edirdi, odur ki,
ikinci pәrdәni oynayarkәn aktyorlar hirsini güclә boğurdu.
Sәhnә yavaş-yavaş işıqlanmağa başladı vә Savina әlinin
hәrәkәti ilә artistlәrә ürәk-dirәk verdi: ruhdan düşmәk lazım
deyil, әvvәlki qaydada davam edin.
Sәhnәlәrdәn birindә raykom binasında cәrәyan edәn
hadisәlәr tәsvir olunurdu. Samoylov gizlicә Furtsevaya göz
qoyurdu. Furtsevanın üzündә narazı bir ifadә vardı, üzünü
turşutmuşdu, sanki ona Hindistanın Kәşmir vilayәtindәki
cüzam xәstәlәrini göstәrirdilәr.
Maraqlısı o idi ki, “hәrbi vәziyyәt”ә baxmayaraq, aktyorlar
әla oynayırdı, hәr kәs әlindәn gәlәni edir, çalışırdı ki, heç
bir әyәr-әskik olmasın. Tamaşa әsnasında çoxlu ağıllı impro-
vizәlәr etdilәr. Get-gedә zalda canlanma yarandı: әylәşәnlәr
bir-birindәn çәkinә-çәkinә әlini ağzına tutub gülmәyә başladı.
Tamaşa başa çatdıqdan sonra Furtseva kürkünü çıxarıb,
oturacağın üstünә atdı vә әtrafına boylandı:
182 – Partiya tәşkilatının katibi hanı? Müdiriyyәt hanı? Bu
teatrda partiya tәşkilatı var, ya yox?
Qorxudan rәngi tәbaşir kimi ağappaq olmuş Qlaqolin
ona yaxınlaşırdı. Ancaq nazir әlinin hәrәkәtiylә Qlaqolini
başından elәdi – yәni, hәr şey aydındır, burada partiya tәş-
kilatının izi-tozu da yoxdur… Tәrslikdәn, elә bu vaxt qanadlı
Mәlәk rolunu oynayan aktyor Cәbrayılov göründü. O, әyni-
nә kip oturan trikodaydı, bu geyimdә mәlәkdәn çox iblisә
oxşayırdı. Furtseva qarşısında peyda olmuş bu әcaib mәxluqa
baxıb, öz qadın mәntiqi ilә reaksiya verdi:
– Siz kimsiz?
Cәbrayılov barmağını özünә sarı tuşlayaraq soruşdu:
– Mәni deyirsiz?
– Hә-hә, sizi! Belә abırsız geyimdә oynamağa utanmır-
sız?
nazir çığır-bağırına reaksiya vermәyә belә macal tapmadı.
Hamı özünü şillә yemiş adam kimi hiss edirdi, odur ki,
ikinci pәrdәni oynayarkәn aktyorlar hirsini güclә boğurdu.
Sәhnә yavaş-yavaş işıqlanmağa başladı vә Savina әlinin
hәrәkәti ilә artistlәrә ürәk-dirәk verdi: ruhdan düşmәk lazım
deyil, әvvәlki qaydada davam edin.
Sәhnәlәrdәn birindә raykom binasında cәrәyan edәn
hadisәlәr tәsvir olunurdu. Samoylov gizlicә Furtsevaya göz
qoyurdu. Furtsevanın üzündә narazı bir ifadә vardı, üzünü
turşutmuşdu, sanki ona Hindistanın Kәşmir vilayәtindәki
cüzam xәstәlәrini göstәrirdilәr.
Maraqlısı o idi ki, “hәrbi vәziyyәt”ә baxmayaraq, aktyorlar
әla oynayırdı, hәr kәs әlindәn gәlәni edir, çalışırdı ki, heç
bir әyәr-әskik olmasın. Tamaşa әsnasında çoxlu ağıllı impro-
vizәlәr etdilәr. Get-gedә zalda canlanma yarandı: әylәşәnlәr
bir-birindәn çәkinә-çәkinә әlini ağzına tutub gülmәyә başladı.
Tamaşa başa çatdıqdan sonra Furtseva kürkünü çıxarıb,
oturacağın üstünә atdı vә әtrafına boylandı:
182 – Partiya tәşkilatının katibi hanı? Müdiriyyәt hanı? Bu
teatrda partiya tәşkilatı var, ya yox?
Qorxudan rәngi tәbaşir kimi ağappaq olmuş Qlaqolin
ona yaxınlaşırdı. Ancaq nazir әlinin hәrәkәtiylә Qlaqolini
başından elәdi – yәni, hәr şey aydındır, burada partiya tәş-
kilatının izi-tozu da yoxdur… Tәrslikdәn, elә bu vaxt qanadlı
Mәlәk rolunu oynayan aktyor Cәbrayılov göründü. O, әyni-
nә kip oturan trikodaydı, bu geyimdә mәlәkdәn çox iblisә
oxşayırdı. Furtseva qarşısında peyda olmuş bu әcaib mәxluqa
baxıb, öz qadın mәntiqi ilә reaksiya verdi:
– Siz kimsiz?
Cәbrayılov barmağını özünә sarı tuşlayaraq soruşdu:
– Mәni deyirsiz?
– Hә-hә, sizi! Belә abırsız geyimdә oynamağa utanmır-
sız?
