Page 390 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 390

XX əsrin Norveç hekayələri

                   Ola bilsin, yuxu görürdü – içindən salamat və xətərsiz
               çıxdığı dəhşətli yuxu. Bədənində qımıldanan müəyyən qorxu
               duyğusuyla! Hə, elədir! Amma protezsiz və çapıqsız. Çünki sən
               göydə uzanmamısan, çarpayıdasan və sənin ağlına işvə-naz
               gəlir. Belə istəklər o biri dünyada yersizdir.
                   Morfi iynələri! Yenə bu.
                   Axı o, hardaydı? Cavab açıq-aşkar morfi iynəsiylə – mor -
               finlə bağlı idi.
                            1
                   Mor – fin? Ana – gözəldir? Mor – fin?
                   Əlbəttə, ana yenidən gözəl olacaq. Uşaq bağçasında onla -
               rın kefi necədir?
                   Görəsən, iynədən AYILIBMI? Onda otuz beş yaşı vardı və
               qarşısında bütöv bir həyat dururdu. Ya da təzədən yuxu la -
               mışdı. Elədə bütün bunlar yuxu idi.
                   Bütün bunlar, bəlkə də, yuxu idi və mümkündür ki, bu yu -
               xu dan bir də heç vaxt oyanmasın. Çünki indi xəstəlik fəsad
               verib bütün bədəninə yayılmışdı. İndi söhbət sanılı günlərdən,
               yaxud saatlardan gedirdi. Son günlər bütün qohumları çar -
               payısının qırağına yığışırdılar.
                   Yaddaşında ayrı-ayrı dağınıq şəkillər, mənzərələr can la -
               nırdı.
                   Hər halda, o, burda öz çarpayısında uzanmışdı və ağlına
         390   işvə-naz gəlirdi.
                   Şıltaqlıq barədə düşüncələrlə ölmək olarmı?
                   Həyatın hər iki üzündə kişi və qadın cinsi mövcuddurmu?
                   Axı sən torpaqdan yaranmısan... 2
                   Onun bütün taleyi bu düsturun içində gizlənmişdi.
                   Ya bir cüt barama və ekstaz. Ya heç bir barama və fəsadlar.
                   Ya mor fin, ya morfin...
                   – Yuakim!
                   Qadın daha bərkdən çağırdı. Doğrudanmı ondan heç bir
               səs çıxmırdı? Amma bu vaxt böyründə nəsə hiss elədi.
                   Görəsən bu, Yuakimin əli deyildi ki?


               1  Mor – fin – Söz oyunu: morfin — морфи; mor fin — ana gözəldir (Norveç
               dilində)
               2  Tanrının cənnətdən qovulan ilk insana – Adəmə dediyi sözlər: “Çünki sən
               torpaqdan yaranmısan, torpağa da qayıdacaqsan”
   385   386   387   388   389   390   391   392