Page 92 - Peşəkar aktyorluq dərsləri
P. 92
Mixail Çexov
hәyatımızı yaşayır, ömrümüzü eyni saatın әqrәblәri
tәnzimlәyir, ancaq tamaşaçının tәxәyyül vә sәrbәstlik
imkanları bizdәn fәrqli olaraq mәhduddur. Sәhnәyә
çıxanda kәşf edirik ki, oyunun hәr anını qәlblәri riqqәtә
gәtirәn hisslәr, incә duyğular, sevgi vә emosiyalarla
zәnginlәşdirmәk mümkündür. Gündәlik hәyatda bizi
әhatә edәn bәnzәrsiz hisslәri sәhnәyә daşımaqla özümüzә
vә tamaşaçıya misilsiz xoşbәxtlik bәxş etmiş olarıq.
Biz isә... әksinә olaraq, sәnәt baxımından getdikcә
cılızlaşır, kiçilirik. Nümunә kimi, Hamlet, Ofeliya vә Ko-
rdeliya obrazlarına müraciәt edәk. Bu xarakterlәr bizim
üçün bayaq söylәdiyim açıq qapılar rolunu oynaya bilәr.
Bu qapılardan baxmaqla özümüzü, necә deyәrlәr,
yenidәn kәşf edirik. Amma bәzәn bu qapılara arxa çevirir,
nәticәdә, sönük, mәnasız oyun göstәririk. Qapılardan yan
keçmәklә sanki boşluğa düşürük, burada ilham, hәtta il-
hama doğru aparan yolun işartısı belә yoxdur. Demәli,
sәhnәdә uğursuzluğa mәhkumuq.
Kimsә hiss edәndә ki, sәhnәdә özünü göstәrә bilmir,
zaman keçdikcә әzablara düçar olur, özünü psixoloji
hәbsxananın dustağı kimi hiss edir. Bu halda hәmin ak-
tyorda bütün mümkün qapılardan boylanıb yaradıcılıq
prosesinin incәliklәrini tapmaq tәlәbatı yaranır. Belәliklә,
sistem – yaradıcılıq prosesi barәdә çox sayda fikirlәrin
toplusudur. Bu sistemә tәlәbat ona görә yaranır ki,
92 hәyatla uzlaşmayan ağrılı tәcrübә sәhnә üçün kifayәt
etmir, әksinә, kiçilir vә ixtisara düşür.
Әtrafdakı hadisәlәr vә daxili hәyat
Yaradıcılıq prosesinin dörd mәrhәlәsi barәdә danışıb
onları әyani misallarla tәhlil etmәyә çalışmışdıq. İndi isә
hәyatımızı yaşayır, ömrümüzü eyni saatın әqrәblәri
tәnzimlәyir, ancaq tamaşaçının tәxәyyül vә sәrbәstlik
imkanları bizdәn fәrqli olaraq mәhduddur. Sәhnәyә
çıxanda kәşf edirik ki, oyunun hәr anını qәlblәri riqqәtә
gәtirәn hisslәr, incә duyğular, sevgi vә emosiyalarla
zәnginlәşdirmәk mümkündür. Gündәlik hәyatda bizi
әhatә edәn bәnzәrsiz hisslәri sәhnәyә daşımaqla özümüzә
vә tamaşaçıya misilsiz xoşbәxtlik bәxş etmiş olarıq.
Biz isә... әksinә olaraq, sәnәt baxımından getdikcә
cılızlaşır, kiçilirik. Nümunә kimi, Hamlet, Ofeliya vә Ko-
rdeliya obrazlarına müraciәt edәk. Bu xarakterlәr bizim
üçün bayaq söylәdiyim açıq qapılar rolunu oynaya bilәr.
Bu qapılardan baxmaqla özümüzü, necә deyәrlәr,
yenidәn kәşf edirik. Amma bәzәn bu qapılara arxa çevirir,
nәticәdә, sönük, mәnasız oyun göstәririk. Qapılardan yan
keçmәklә sanki boşluğa düşürük, burada ilham, hәtta il-
hama doğru aparan yolun işartısı belә yoxdur. Demәli,
sәhnәdә uğursuzluğa mәhkumuq.
Kimsә hiss edәndә ki, sәhnәdә özünü göstәrә bilmir,
zaman keçdikcә әzablara düçar olur, özünü psixoloji
hәbsxananın dustağı kimi hiss edir. Bu halda hәmin ak-
tyorda bütün mümkün qapılardan boylanıb yaradıcılıq
prosesinin incәliklәrini tapmaq tәlәbatı yaranır. Belәliklә,
sistem – yaradıcılıq prosesi barәdә çox sayda fikirlәrin
toplusudur. Bu sistemә tәlәbat ona görә yaranır ki,
92 hәyatla uzlaşmayan ağrılı tәcrübә sәhnә üçün kifayәt
etmir, әksinә, kiçilir vә ixtisara düşür.
Әtrafdakı hadisәlәr vә daxili hәyat
Yaradıcılıq prosesinin dörd mәrhәlәsi barәdә danışıb
onları әyani misallarla tәhlil etmәyә çalışmışdıq. İndi isә