Page 77 - "Bildirçin və payız"
P. 77
Áèëäèð÷èí âÿ ïàéûç
olub әbәdi sonsuzluğa qovuşmuş olar. Lakin hәyat
әlamәtlәri zәif görünәn üzümә nәzәr yetirmәk üçün
bu qәdәr böyük mәsafәyә ehtiyac yoxdur. Çox
keçmәz, taleyin amansız gәrdişi olan-qalan lәyaqәt
hissimin dә tapdalanmasına vә mәnim cismәn olmasa
da, mәnәn mәhvimә gәtirib çıxarar”.
Hәyәcanlı sәs gәldi:
– Bilirdim ki, sәni burda tapacağam.
Samir onun oturduğu masaya yaxınlaşdı, stul çәkib
yanında әylәşdi. O, sifәtdәn olduqca yorğun vә әzgin
görünürdü. İsa dostunun gәlişinә o qәdәr sevindi ki,
onun әlindәn tutub kömәk dilәyirmiş kimi bәrk-bәrk
sıxdı.
– İçimdәn bir hiss mәnә deyirdi ki, burda olma-
lısan, – Samir söhbәtinә davam etdi.
İsanı birdәn elә gülmәk tutdu ki, qәfil sәsdәn
piştaxta arxasında durmuş kafe sahibi yerindә dik
atıldı vә tәәccüblә daimi müştәrisinә baxdı.
– Bu gündәn mәni, ancaq elә burda görәcәksәn, –
İsa sönük ifadәli yaşıl gözlәrini dostuna zillәyib әlavә
etdi: – Çünki bu gün nazirliklә birdәfәlik qurtardım.
Dostlar bir müddәt heç nә danışmadan, belә
mәyus-mәyus bir-birinә baxdılar. Sonra İsa içindәki
iztirablara güc gәlib, üzünә şәn ifadә vermәk istәdi.
Lakin tәbәssüm süni alındı – әhvalı içkili adamın,
yaxud narkotik tәsiri altında olan birisinin düşdüyü
vәziyyәti xatırladırdı.
– Qardaş, halımız necә olacaq? – bir azdan soruşdu.
– Birtәhәr yola verәrik. İki il qulağımız sakitdir. Bu
müddәtdә nazirlik pulumuzu verәcәk.
77
olub әbәdi sonsuzluğa qovuşmuş olar. Lakin hәyat
әlamәtlәri zәif görünәn üzümә nәzәr yetirmәk üçün
bu qәdәr böyük mәsafәyә ehtiyac yoxdur. Çox
keçmәz, taleyin amansız gәrdişi olan-qalan lәyaqәt
hissimin dә tapdalanmasına vә mәnim cismәn olmasa
da, mәnәn mәhvimә gәtirib çıxarar”.
Hәyәcanlı sәs gәldi:
– Bilirdim ki, sәni burda tapacağam.
Samir onun oturduğu masaya yaxınlaşdı, stul çәkib
yanında әylәşdi. O, sifәtdәn olduqca yorğun vә әzgin
görünürdü. İsa dostunun gәlişinә o qәdәr sevindi ki,
onun әlindәn tutub kömәk dilәyirmiş kimi bәrk-bәrk
sıxdı.
– İçimdәn bir hiss mәnә deyirdi ki, burda olma-
lısan, – Samir söhbәtinә davam etdi.
İsanı birdәn elә gülmәk tutdu ki, qәfil sәsdәn
piştaxta arxasında durmuş kafe sahibi yerindә dik
atıldı vә tәәccüblә daimi müştәrisinә baxdı.
– Bu gündәn mәni, ancaq elә burda görәcәksәn, –
İsa sönük ifadәli yaşıl gözlәrini dostuna zillәyib әlavә
etdi: – Çünki bu gün nazirliklә birdәfәlik qurtardım.
Dostlar bir müddәt heç nә danışmadan, belә
mәyus-mәyus bir-birinә baxdılar. Sonra İsa içindәki
iztirablara güc gәlib, üzünә şәn ifadә vermәk istәdi.
Lakin tәbәssüm süni alındı – әhvalı içkili adamın,
yaxud narkotik tәsiri altında olan birisinin düşdüyü
vәziyyәti xatırladırdı.
– Qardaş, halımız necә olacaq? – bir azdan soruşdu.
– Birtәhәr yola verәrik. İki il qulağımız sakitdir. Bu
müddәtdә nazirlik pulumuzu verәcәk.
77
