Page 389 - "Bildirçin və payız"
P. 389
Ùåêàéÿëÿð
– Al, bu da sәnin behin.
– Cәnab, sizin әziz canınıza and olsun ki, bu, çox
azdır, – gözlәri ilә pulu yeyәn Bayumi ucadan dedi.
– Yaxşı, onda on funt beh verirәm, – Əli Rukn
güzәştә getmәli oldu, sonra gözünü qıyaraq әlavә
etdi: – Ə, gicbәsәr, yoxsa day bizә inanmırsan?
– Nә danışırsınız, ağa! Axı ola bilәr, bu, mәnim
qazanacağım son pul olsun...
– İşi nә vaxt bitirmәyi düşünürsәn?
– Bir hәftә vaxt verin!.. Gәlәn hәftәnin şәnbә gününә
kimi, – bir az fikirlәşdikdәn sonra cavab verdi.
– Yox, yaramır.
– Ağa, axı şübhә doğurmamaq üçün gәrәk hәr şeyi
necә lazımdırsa, götür-qoy elәyim, plan hazırlayım,
üstәlik, heç olmasa, bir hәftә bolluq içindә yaşamaq
istәyirәm. Ola bilәr, bu, mәnim azadlıqdakı son hәftәm
olsun...
Əli Rukn ikinci beşliyi dә cibindәn çıxarıb Bayumiyә
uzatdı.
– İşi uzatsan nә olacağını, yәqin, edirsәn dә? –
soruşdu.
– Bilmirәmsә Allah cәzamı versin! – deyә Bayumi
gülüb pulları cibinә soxdu.
– Vәziyyәtdәn asılı olmayaraq, bizlәrdәn kimsәyә
yaxınlaşma! – Əli Rukn xәbәrdarlıq edib, yüyәni dartdı.
Bayumi yerә hoppanaraq, uzaqlaşan faytonun
arxasınca bir müddәt baxdı. Sonra cibindәn pulu
çıxarıb ovcunun içindә sıxdı. Sevincdәn onu
başgicәllәnmә tutmuşdu. Heç vaxt bu qәdәr pulu
olmayıb... Amma heç vaxt adam öldürmәyә dә mәcbur
389
– Al, bu da sәnin behin.
– Cәnab, sizin әziz canınıza and olsun ki, bu, çox
azdır, – gözlәri ilә pulu yeyәn Bayumi ucadan dedi.
– Yaxşı, onda on funt beh verirәm, – Əli Rukn
güzәştә getmәli oldu, sonra gözünü qıyaraq әlavә
etdi: – Ə, gicbәsәr, yoxsa day bizә inanmırsan?
– Nә danışırsınız, ağa! Axı ola bilәr, bu, mәnim
qazanacağım son pul olsun...
– İşi nә vaxt bitirmәyi düşünürsәn?
– Bir hәftә vaxt verin!.. Gәlәn hәftәnin şәnbә gününә
kimi, – bir az fikirlәşdikdәn sonra cavab verdi.
– Yox, yaramır.
– Ağa, axı şübhә doğurmamaq üçün gәrәk hәr şeyi
necә lazımdırsa, götür-qoy elәyim, plan hazırlayım,
üstәlik, heç olmasa, bir hәftә bolluq içindә yaşamaq
istәyirәm. Ola bilәr, bu, mәnim azadlıqdakı son hәftәm
olsun...
Əli Rukn ikinci beşliyi dә cibindәn çıxarıb Bayumiyә
uzatdı.
– İşi uzatsan nә olacağını, yәqin, edirsәn dә? –
soruşdu.
– Bilmirәmsә Allah cәzamı versin! – deyә Bayumi
gülüb pulları cibinә soxdu.
– Vәziyyәtdәn asılı olmayaraq, bizlәrdәn kimsәyә
yaxınlaşma! – Əli Rukn xәbәrdarlıq edib, yüyәni dartdı.
Bayumi yerә hoppanaraq, uzaqlaşan faytonun
arxasınca bir müddәt baxdı. Sonra cibindәn pulu
çıxarıb ovcunun içindә sıxdı. Sevincdәn onu
başgicәllәnmә tutmuşdu. Heç vaxt bu qәdәr pulu
olmayıb... Amma heç vaxt adam öldürmәyә dә mәcbur
389
