Page 385 - "Bildirçin və payız"

Ùåêàéÿëÿð

Qatil

Bundan sonra neylәsin?! Hәbsxanadan çıxandan
bәri dilәnçi kökündә yaşayır: cibindә bir qәpik pulu
yox, üstәlik nә işi-gücü var, nә dә ki, sabaha ümidi.
Hәbsxanaya da ki, ilk dәfә deyildi düşürdü, yәqin ki,
sonuncu dәfә dә deyildi. Amma bu dәfә hәyat onu,
deyәsәn, birdәfәlik silmişdi. Kimlәrә ki, etibar elәyirdi,
hamısı ondan üz döndәrmişdi. Kimә üz tuturdusa,
hamı qapıdan göndәrirdi, heç kim iş vermәk istәmirdi
ona. Hә a hәşiş alverçilәri belә, ona etibar elәmirdi.
Günlәr ötür, o isә hәr sonrakı gün daha da alçalırdı.
Yorğunluqdan aşa-aşa kafelәri gәzib dolaşır, köhnә
tanışlıqlarını bәrpa etmәyә çalışırdı. Amma nә fayda?..
Hәr kәsin yadından çıxmışdı: kimsә onunla söhbәt
elәmir, ona yaxınlaşmırdı. Narazı baxışlar içini
göynәdirdi.

Hәrdәn hansısa gәnc, ürәyiyumşaq ofisiantın yazığı
gәlәr vә gizlincә ona hәşiş verәrdi. Yazıq bundan
sonra şirin yuxuya dalardı, xәyalına çoxlu yemәk
gәlәr, çaxır çay kimi axar, pәrilәr dә ki, әtrafında
dövrә vurardı. Ya da ki, illәr öncә – tәxminәn iyirmi
beş il, bәlkә dә, daha çox olar – kiçik kafelәrdә rәbabın
sәdaları altında qulaq asdığı sehrli nağıllardan sәhnәlәr
gözlәri önündә canlanardı.

Əynindәki cındırı çıxmış cәlәbiyyәsindәn cin
hürkürdü. Anası ilә birgә Qahirәnin köhnә mәhәllә-
lәrindәn biri sayılan Hüseyniyyәdә üfunәt qoxan
balaca bir otaqda daldalanmışdı. Kor vә iflic olan,

385