Page 307 - "Bildirçin və payız"

Ùåêàéÿëÿð

ki, Lütfiyә ilә qırmızı lampa işığı altında gizlin-gizlin
görüşürdü, bu cәhәnnәm әzabından xilas ola
bilәcәyini ehtimal belә etmәk qeyri-mümkün idi.

Evә qayıdarkәn yolda yenә köhnә xatirәlәri yada
saldı. Bununla yanaşı, beynindә parçalara ayrılmış
ayrı-ayrı sәhnәlәr dә canlanmaqda idi. Konyak
butulkası vә şokolad qutusu qoyulmuş stolla şkaf
arasında yerә sәrilmiş xalça üzәrindә qәhvәyi altlıqlı
ağ ayaqqabı gözlәri önünә gәldi. Bu ayaqqabının
otaqda peyda olması ilә sanki hәyәcandan divar kağızı
üzәrindә olan naxışlar da öz gözәlliyini itirdi.
Mәnzilin harasındansa boğuq sәslәr eşidildi. Birdәn
tәsәvvüründә yenә Lütfiyә canlandı. Qadın özünü ona
tәslim edәrәk işvә ilә qulağına “mәni boğ!” sözlәrini
pıçıldayırdı.

***
Eyvanda durub yay gecәsinin sәrin havasını
ciyәrlәrinә çәkdiyi zaman Umm Suma gәlәrәk:
– Cәnab Amir! Qonaqlarınız var, – deyә xәbәr
verdi.
– Kimdir ki? Tanıyırsan onları?
– Xeyr. Dedilәr ki, “açın qapını!” Mәn dә gәldim,
sizdәn soruşam.
Qapının üstündәki tağlı pәncәrәdәn boylananda
lap qabaqda tanımadığı bir nәfәrin dayandığını gördü.
Qorxudan ürәyi düşdü. Aciz qalıb qapını açmalı oldu.
Namәlum şәxs mәnzilә daxil oldu. Ardınca üç nәfәr
dә içәri girdi. Mәnzilә ilk daxil olan şәxs dedi:
– Üzr istәyirik, cәnab Amir! Evinizdә axtarış

307