Page 277 - "Bildirçin və payız"

Ùåêàéÿëÿð

Tәhqiqat

Qәflәtәn qapının zәngi çalındı. Bir-birinә sarmaşan
cütlük çarpayıdan yerә sıçradı. Qorxa-qorxa cәld
paltarlarını geyinmәyә başladılar.

– Bәs sәn deyirdin, heç kim gәlmәyәcәk? – Amir
pıçıltı ilә soruşdu.

– Yәqin, paltar ütülәyәn qadındır, – Lütfiyә dә
eynәn o tәrzdә cavab verdi.

Tәlaş içindә şalvar vә köynәyini geyinәn Amir yenә
pıçıldadı:

– Hardasa gizlәnmәliyәm.
– İnanmıram ki, buna ehtiyac qalsın. Amma yenә
dә vәziyyәt bunu tәlәb etsә, gәrәk çarpayının altına
girәsәn.
Lütfiyә әlüstü paltarının zәncirini çәkәrәk otaqdan
çıxdı vә arxasınca qapını örtdü. Amir bir neçә saniyә-
liyә çarpayının altına boylandı, sonra ayaqlarının
ucunda qapıya yaxınlaşıb dәhlizdә baş verәnlәrә
diqqәtlә qulaq asmağa başladı.
Qapının açılıb-bağlandığını vә ağır addımlarla bir
nәfәrin içәri daxil olduğunu eşidәn kimi özünü cәld
çarpayının altına verib hәyәcanla xәyala daldı. Görә-
sәn, gәlәn kim idi? Kim olsa da Lütfiyәnin әri deyil. O,
olsaydı, birbaşa yataq otağına keçib әynini dәyişәrdi.
Yox, yüz faiz әri deyil, çünki o, indi İsgәndәriyyәdә
olmalıdır. Lütfiyә cәmi bir saat bundan qabaq onunla
telefonla danışıb. Bәlkә gәlәn kimsә dost, ya qohumla-

277