Page 139 - "Bildirçin və payız"

Áèëäèð÷èí âÿ ïàéûç

satıcıları köşklәrini bağlayır, o isә “Nә istәyirsiniz?”in
bir küncündә oturub, bu an onun üçün hәyatın yeganә
lәzzәti olan çaydan dadırdı.

İldırımın hәr çaxmasında ürәyi düşürdü. Buludlar-
dan süzülәn saysız-hesabsız yağış damcıları sürәtlә
yerә düşәrәk әtrafa sәpәlәnirdi. Yağış başlayandan
yarım saat keçmәdi ki, meydan boşaldı, әksәr adamlar
evlәrin giriş qapısında yağış kәsәnәdәk, müvәqqәti
olaraq gözlәmәli oldular. İsa onların soyuqdan
büzüşәrәk bir-birinә necә qısıldığına fikir verdi.

Yaxında kiminsә yavaşdan öskürdüyünü eşidib
fikirdәn ayıldı, üzünü hәmin istiqamәtә çöndәrәndә
bir masa o yanda Ririnin kresloda әylәşdiyini gördü.
O dәqiqә dә üzünü kәnara tutdu, yenә pәncәrәdәn
meydana baxdı. Lakin bu an portağal rәngli nimdaş
paltoda olan Riridәn savayı, gözlәri önündә heç
kim canlanmırdı. Beynindәn min cür fikir keçdi.
Ririnin simasındakı әzabı görmәk üçün göz-gözә
gәldiklәri hәmin o an belә İsaya bәs idi. Görәn, Riri
onu izlәyirdi, yoxsa, doğrudan, kor tәsadüf onları
yenidәn qarşılaşdırmışdı?! Görәn, hәr şeyi sakitcә yola
vermәk mümkün olacaq, yoxsa aralarında mübahisә
başlayacaq?.. Görәn, o, aborta gedibmi?..

Durub getmәk istәdi... Meydana tәrәf baxdı: bәrk
yağış yağır, külәk әsirdi. Mәcbur olub kafedә
qalmalıydı. İndi neylәsin? Yox, İsgәndәriyyәdә qalmaq
artıq tәhlükәlidir, günü sabah buranı tәrk etmәk
lazımdır.

Birdәn canına vәlvәlә düşdü: Riri polislә әlbir
olubsa, onda necә olsun?! Ola bilsin, onu indi hәbs

139