Page 495 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Poeziya)

Zahid Sarûtorpaq

Mahnı 495

qonşu uşağının qorxulu yuxusunda öldüyüm gün
elә bilirdim gecәyә dağılır pozulmuş surәtim aynadan
demә o an o uşağın yuxusu uzunu
gecәnin dibindә işıqlarını söndürmüş avtomobildә
sürәtlә çırpılırammış bir mahnının divarına
hәlә ölürkәn o mahnının içindәn düşmüş
işıqlı bir gülü dә öpürәmmiş yaralarımla

axirәtin mәnә yazılmış işıqlarının doğmalığına
içimin qәndillәrimi bir şәhadәt verirdi o gecә
ya o qorxmuş çocuğun yuxusumu

görünür sonumun haraya uçuqlayacağı oxunurmuş
o çöküb-çökdürdüyüm mahnıda

Yuxusuzluq – 1

gecәqondunun tavanındakı hörümçәk torunda
bir böcәk cәsәdi yellәnirdi ölümündәn razı kimi
amma düşәnә oxşamırdı ağzı açıla qalmış gecәyә
gecәdәki yuxusuzluğun içinә
qonşudakı ağlağan körpәnin sәsindәn

bir cığır uzanırdı qaranlığın ürpәnәn sәssizliyinә
yuxusuzluq o cığırla nә qәdәr imәklәsә dә
can atdığı yerә çata bilmirdi
sabaha çıxırdı qәfildәn çünki

hәmişәki kimi işığa çıxınca hәr şey
fanidә qәrq olurdu gerçәyin qaranlığına
amma böcәk yerindәydi hәlә dә
körpә hәlә dә ağlayırdı