Page 488 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Poeziya)

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

Çәkәr son hesabı әli qәlәmli
Axirәt gününә borcumdu canım.

Yel döyәn varlığım beşikli eyvan,
Körpәlәr ağlayır laylalar üçün.
Susuz, quru canım çöllü-biyaban;
Mәcnunlar sürünür Leylalar üçün.

Mәni tay tutmayın bәdbәxt dәliyә,
Qafamı oynadan qeyrәt qanıdı.
Ölmәyib bir arzum öz әcәliylә,
Bәdәnim şәhidlәr xiyabanıdı.

488

Demәyin canım qan, qan bir qaşıqdır –
Nә bilәr böyrümdәn tәlәsik qaçan?
İçim elә tünlük,
qarışıqdı ki,
Canım da az qalır
canımdan qaça...

Bilmirәm körpüsü, sәkisi nәdi –
Sallanıb keçirәm yolun ağından.
Canımda nәlәr var, çәkisi nәdi? –
Bir az dizim bilir uc-qulağından...

Daha ağlım kәsir... nәdir qandığım
Hәr anı ağ-qara, haça canımdan,
Üstü batıq köksüm nәnә sandığı –
Bilirsәn nәlәr var qoca canımda?