Page 294 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Proza)
P. 294
Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû
Mәktub vә zaks söhbәtinә isә dözә bilmәdi. Heyrәt nişanәsi olaraq
dırnaqlarını üzünә çәkdi: “Allah, mәnә ölüm ver! Bu nә tәhәr gәlindi?!
Bircә hәftә bundan qabaq barmağına üzük taxmışıq, hәlә heç nişan toyunu
da elәmәmişik, bu nә üznәn zaks istәyir?! El nә deyәr bizә! Bir dә, niyә
Mәmmә özü yox, bu yazır sәnә, a kişi?!”
Nә üçün Mәmmәnin yox, gәlinin yazdığını Şәppәli dә başa düşmürdü.
Amma zaksın nәyә lazım olduğunu bilirdi, bu barәdә mәktubda yazılmışdı,
hәlә Şәppәli o yeri tәrcümә etmәmişdi. Pәricahana izah etdi ki, Bakı
Sovetindә Mәmmәnin adına birotaqlı mәnzil yazıblar. Hәm dә şәhәrdәn
kәnarda, “lap biyabanda”, beşinci mikrorayon deyilәn yerdә vermәk
istәyirlәr, cavanlar isә, Zemfira balanın yazdığı kimi, “Baksovetә kәlәk
gәlmәk”, kәbin kağızını tәqdim edib ikiotaqlı mәnzil almaq istәyirlәr. Zem-
fira bala yazırdı ki, “kәbin şәhadәtnamәsi әlimdә olsa, Mәmmәnin qolundan
tutub özüm gedәrәm Baksovetә, lap pul da verәrәm”.
294 Zemfira bala mәktubun bir yerindә yazırdı: “Çox çәtinliyә düşsәm,
deyәcәm hamilәyәm. Bununçün dә kәbin lazımdır”. Şәppәli әvvәlcә nәzәr-
dә tutmuşdu ki, bu sözlәri Pәricahana çatdırmasın. Amma özü dә bilmәdәn,
mәktubun ahәnginә qapılıb “deyәcәm hamilәyәm” sözlәrini dә tәrcümә etdi
vә bununla da Pәricahanı dәhşәtә gәtirdi.
Arvad bütün gecәni söylәndi, “ağzı әppәk kәsmәyәn, qeyrәtsiz” oğlunu
asıb kәsdi.
Şәppәli bәrk peşmanlamışdı. Axı, necә oldu ki, mәktubun “o yerini”
dә tәrcümә etdi? İndi neylәsin, nә çıxış yolu tapsın?.. Әgәr Mәmmә ilә Zem-
fira bala әvvәlcәdәn geniş mәnzil almağa çalışırdılarsa, bununçün kimә isә
“bir balaca kәlәk gәlmәk” istәyirdilәrsә, burda böyük qәbahәt yoxdu, bunu
onlara bağışlamaq olardı. Әgәr Zemfira bala bu qәdәr açıq-saçıq yazırdısa,
bunu da bağışlamaq lazımdı, çünki axı Zemfira bala, ümumiyyәtlә, açıq
tәbiәtli qızdı. Bәs bunları Pәricahara necә başa salasan?..
Şәppәli poçta getdi. Professorun evinә zәng vurub Zemfira balanı tele-
fona çağırdı, dedi ki, Bakı Sovetindәn savayı, Pәricahan anaya da “kәlәk
gәlmәsәlәr, iş düzәlmәz”, yәni kәbini kәsdirib Pәricahan anadan gizlin
saxlamalıdırlar.
Kәbin dә kәsildi, mәnzil dә alındı, professorun puluna cehiz – “stolovı”
vә “spalni” dә alındı. Amma Zemfira bala, Şәppәlinin dediyi kimi,
“Pәricahan anadan bir balaca sızdı”. Mәhz “sızdığına”, yәni qorxduğuna
görә idi ki, “dyadya Buratino”nu qarşılayıb, onun boynuna sarılıb
öpüşәndәn sonra, göz vurub birinci növbәdә soruşurdu: “Kәlәyimizin üstü
açılmayıb?..” Şәppәlinin hәr dәfә Bakıya gәlәndә gәlinini mәnzildә
tapmayıb portreti öpәndә dediyi: “Ay kәlәkbaz şeytan” sözlәrinin arxasında
belә bir alәm gizlәnirdi.
Mәktub vә zaks söhbәtinә isә dözә bilmәdi. Heyrәt nişanәsi olaraq
dırnaqlarını üzünә çәkdi: “Allah, mәnә ölüm ver! Bu nә tәhәr gәlindi?!
Bircә hәftә bundan qabaq barmağına üzük taxmışıq, hәlә heç nişan toyunu
da elәmәmişik, bu nә üznәn zaks istәyir?! El nә deyәr bizә! Bir dә, niyә
Mәmmә özü yox, bu yazır sәnә, a kişi?!”
Nә üçün Mәmmәnin yox, gәlinin yazdığını Şәppәli dә başa düşmürdü.
Amma zaksın nәyә lazım olduğunu bilirdi, bu barәdә mәktubda yazılmışdı,
hәlә Şәppәli o yeri tәrcümә etmәmişdi. Pәricahana izah etdi ki, Bakı
Sovetindә Mәmmәnin adına birotaqlı mәnzil yazıblar. Hәm dә şәhәrdәn
kәnarda, “lap biyabanda”, beşinci mikrorayon deyilәn yerdә vermәk
istәyirlәr, cavanlar isә, Zemfira balanın yazdığı kimi, “Baksovetә kәlәk
gәlmәk”, kәbin kağızını tәqdim edib ikiotaqlı mәnzil almaq istәyirlәr. Zem-
fira bala yazırdı ki, “kәbin şәhadәtnamәsi әlimdә olsa, Mәmmәnin qolundan
tutub özüm gedәrәm Baksovetә, lap pul da verәrәm”.
294 Zemfira bala mәktubun bir yerindә yazırdı: “Çox çәtinliyә düşsәm,
deyәcәm hamilәyәm. Bununçün dә kәbin lazımdır”. Şәppәli әvvәlcә nәzәr-
dә tutmuşdu ki, bu sözlәri Pәricahana çatdırmasın. Amma özü dә bilmәdәn,
mәktubun ahәnginә qapılıb “deyәcәm hamilәyәm” sözlәrini dә tәrcümә etdi
vә bununla da Pәricahanı dәhşәtә gәtirdi.
Arvad bütün gecәni söylәndi, “ağzı әppәk kәsmәyәn, qeyrәtsiz” oğlunu
asıb kәsdi.
Şәppәli bәrk peşmanlamışdı. Axı, necә oldu ki, mәktubun “o yerini”
dә tәrcümә etdi? İndi neylәsin, nә çıxış yolu tapsın?.. Әgәr Mәmmә ilә Zem-
fira bala әvvәlcәdәn geniş mәnzil almağa çalışırdılarsa, bununçün kimә isә
“bir balaca kәlәk gәlmәk” istәyirdilәrsә, burda böyük qәbahәt yoxdu, bunu
onlara bağışlamaq olardı. Әgәr Zemfira bala bu qәdәr açıq-saçıq yazırdısa,
bunu da bağışlamaq lazımdı, çünki axı Zemfira bala, ümumiyyәtlә, açıq
tәbiәtli qızdı. Bәs bunları Pәricahara necә başa salasan?..
Şәppәli poçta getdi. Professorun evinә zәng vurub Zemfira balanı tele-
fona çağırdı, dedi ki, Bakı Sovetindәn savayı, Pәricahan anaya da “kәlәk
gәlmәsәlәr, iş düzәlmәz”, yәni kәbini kәsdirib Pәricahan anadan gizlin
saxlamalıdırlar.
Kәbin dә kәsildi, mәnzil dә alındı, professorun puluna cehiz – “stolovı”
vә “spalni” dә alındı. Amma Zemfira bala, Şәppәlinin dediyi kimi,
“Pәricahan anadan bir balaca sızdı”. Mәhz “sızdığına”, yәni qorxduğuna
görә idi ki, “dyadya Buratino”nu qarşılayıb, onun boynuna sarılıb
öpüşәndәn sonra, göz vurub birinci növbәdә soruşurdu: “Kәlәyimizin üstü
açılmayıb?..” Şәppәlinin hәr dәfә Bakıya gәlәndә gәlinini mәnzildә
tapmayıb portreti öpәndә dediyi: “Ay kәlәkbaz şeytan” sözlәrinin arxasında
belә bir alәm gizlәnirdi.
