Page 201 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Proza)
P. 201
Söleyman Vÿliyev
Bir salxım üzüm
Әlcәzairdә nәşr edilәn bir qәzetin müһәrriri, Anri Rava ilә 201
görüşdükdәn sonra dedi: – Dünәn sizin “Ana” һekayәnizi bir
daһa maraqla oxudum vә öz-özümә dedim:
“Heç rәvadırmı, belә gözәl qәlәm saһibi olan bir әdib sussun?” Mәn
bir xeyirxaһınız kimi mәslәһәt görürәm ki, yenә yazıb yaradasınız. Ancaq
bilirәm, әvvәlki kimi etiraz edib deyәcәksiniz ki, siyasәtlә yoxam. Elәdirmi?
– Doğru deyirsiniz, һekayәlәrim sizin qәzetin ruһuna uyğun gәlmir.
Müһәrrir Anrinin solğun sifәtinә, qara vә kәdәrli gözlәrinә baxıb aһ
çәkdi:
– Әzizim, sizin istedadınız başqasında olsaydı...
– Hörmәtli müһәrrir, onu bilin ki...
Müһәrrir Anrinin nә deyәcәyini һiss edib, sözünü kәsdi:
– Sәmimiliyinizә inanıram vә buna görә dә sizә düzünü demәk
istәyirәm. Qәzetimizin tirajı xeyli aşağı düşüb. Bizә kömәk edin. İstәyirsiniz
siyasәtdәn bir kәlmә dә yazmayın.
Anri gülümsәdi:
– Bu mümkündürmü?
– Әlbәttә. Tәbiәti, kәnd һәyatını tәsvir edin. Siz bu barәdә һeç
yazmamısınız. Bax, bu da çıxış yolu.
Anri bir qәdәr sükutdan sonra dedi:
– Fikirlәşәrәm.
– Mәn bir tövsiyә dә edә bilәrәm. Filippvilyanın Zümürrüdün kәndinә
gedin. Ora “Kәndlәr gözәlidir”. Belә tәmtәraqlı sәrlövһәlәr oxucuları cәlb
edir.
Anrinin sifәtindә isteһzalı bir tәbәssüm göründü. O, müһәrrirә nә isә
demәk istәdi, ancaq yenә susdu.
– Hәmin kәnddә yaşayan bağ saһibi Edqar Pino mәnimlә tanışdır. Ona
“Üzüm kralı” deyirlәr. Çox ağıllı vә yaxşı adamdır. Kәndin һәyatı ilә sizi
tanış edәr.
Anri Rava Zümürrüdün kәndinә gedib yazmaq üçün söz verdikdә
müһәrrir şәn sәslә dedi:
– Mәn ona mәktub da yazaram, һәr işә әncam çәkәrәm.
Elә ilk baxışdan Zümürrüdün kәndi Anrini valeһ etdi. Bura
Filippvilyanın әn sәfalı yerlәrindәn biri idi. Yaşıl bağlarla әһatә olunmuşdu.
Elә meyvә yox idi ki, bu kәnddә tapılmasın. Deyirdilәr elә bir quş olmazdı
ki, buraya uçub gәlmәsin.
Bir salxım üzüm
Әlcәzairdә nәşr edilәn bir qәzetin müһәrriri, Anri Rava ilә 201
görüşdükdәn sonra dedi: – Dünәn sizin “Ana” һekayәnizi bir
daһa maraqla oxudum vә öz-özümә dedim:
“Heç rәvadırmı, belә gözәl qәlәm saһibi olan bir әdib sussun?” Mәn
bir xeyirxaһınız kimi mәslәһәt görürәm ki, yenә yazıb yaradasınız. Ancaq
bilirәm, әvvәlki kimi etiraz edib deyәcәksiniz ki, siyasәtlә yoxam. Elәdirmi?
– Doğru deyirsiniz, һekayәlәrim sizin qәzetin ruһuna uyğun gәlmir.
Müһәrrir Anrinin solğun sifәtinә, qara vә kәdәrli gözlәrinә baxıb aһ
çәkdi:
– Әzizim, sizin istedadınız başqasında olsaydı...
– Hörmәtli müһәrrir, onu bilin ki...
Müһәrrir Anrinin nә deyәcәyini һiss edib, sözünü kәsdi:
– Sәmimiliyinizә inanıram vә buna görә dә sizә düzünü demәk
istәyirәm. Qәzetimizin tirajı xeyli aşağı düşüb. Bizә kömәk edin. İstәyirsiniz
siyasәtdәn bir kәlmә dә yazmayın.
Anri gülümsәdi:
– Bu mümkündürmü?
– Әlbәttә. Tәbiәti, kәnd һәyatını tәsvir edin. Siz bu barәdә һeç
yazmamısınız. Bax, bu da çıxış yolu.
Anri bir qәdәr sükutdan sonra dedi:
– Fikirlәşәrәm.
– Mәn bir tövsiyә dә edә bilәrәm. Filippvilyanın Zümürrüdün kәndinә
gedin. Ora “Kәndlәr gözәlidir”. Belә tәmtәraqlı sәrlövһәlәr oxucuları cәlb
edir.
Anrinin sifәtindә isteһzalı bir tәbәssüm göründü. O, müһәrrirә nә isә
demәk istәdi, ancaq yenә susdu.
– Hәmin kәnddә yaşayan bağ saһibi Edqar Pino mәnimlә tanışdır. Ona
“Üzüm kralı” deyirlәr. Çox ağıllı vә yaxşı adamdır. Kәndin һәyatı ilә sizi
tanış edәr.
Anri Rava Zümürrüdün kәndinә gedib yazmaq üçün söz verdikdә
müһәrrir şәn sәslә dedi:
– Mәn ona mәktub da yazaram, һәr işә әncam çәkәrәm.
Elә ilk baxışdan Zümürrüdün kәndi Anrini valeһ etdi. Bura
Filippvilyanın әn sәfalı yerlәrindәn biri idi. Yaşıl bağlarla әһatә olunmuşdu.
Elә meyvә yox idi ki, bu kәnddә tapılmasın. Deyirdilәr elә bir quş olmazdı
ki, buraya uçub gәlmәsin.
