Page 166 - Design_Xezer_1_2018_Layout 1

çı xış la rın da, rek lam lar da kı əx laq və adət - qo yur: “Bi zi hə yat özü bu qor xu lar dan qur -
ə nə nə lə ri miz lə bağ lı ya yım lar da, xəs tə - tar mış dır”. Ölüm – adi, hət ta nə şə li bir iş -
xa na lar da, əc za xa na lar da və id man klub - dir, nə qə dər tez gəl sə, o qə dər yax şı dır.
la rın da bi zə təq dim olu nan en di rim li sağ - Ölümə qar şı la qeyd lik hə ya ta qar şı say -
lam lıq proq ram la rın da ölümün adı be lə maz ya na lı ğı mı zın as tar üzüdür. Biz də
çə kil mir. Hal bu ki ölüm ar tıq bir körpü de - adam öldürmək asan mə sə lə dir, çünki hə -
yil, hər küncdə ma rı ğa ya tan, hər şe yi ya tın – is tər doğ ma ada mın hə ya tı ol sun,
ud ma ğa ha zır açıq cə həng dır. is tər ya dın – elə bir də yə ri yox dur. Hə yat
Sağ lam lıq uğ run da müba ri zə əs ri, gi - və ölüm bir- bi rin dən ay rıl maz dır, əgər on -
gi ye na əs ri, ha mi lə li yə qar şı həb lər, ağ rı - lar dan bi ri öz an la mı nı iti rər sə, o bi ri si də
kə si ci lər və süni qi da lar dövrü həm də mə na sız la şar. Mek si ka lı nın ölümü – onun
əsir düşər gə lə ri, atom si lah la rı və po lis hə yat ay na sı dır. Biz hər iki sin dən özümüzü
dövlət lə ri nin qan lı he ka yət lə rin dən bəhs kə na ra çə ki rik, özümüzü elə apa rı rıq, gu -
edən ki tab ça la rın əs ri ol du. ya on la rı görmürük.
Kim sə ölümü – Ril ke nin həs rət lə gözlə - Ölümə qar şı la qeyd li yi miz lə ona səc -
di yi “öz ölümünü” düşünmür, çünki heç də et mə yi miz zid diy yət təş kil et mir. Ölüm
166 kim öz hə ya tı nı ya şa mır. Kütlə vi qır ğın – bi zim bay ram la rı mız da, oyun la rı mız da,
ic ti ma i ləş di ril miş hə ya tın törə mə si dir. Mə - sev gi lə ri miz də və söhbət lə ri miz də ya şa -
2018
nim soy daş la rım üçün də ölüm öz mə na - maq da dır. Ölüm və qətl ba rə də düşüncə -
sı nı iti rib. Ar tıq o, bu ra da kın dan da ha dol - lər yurd daş la rı mın zeh nin dən heç vaxt
ğun hə ya ta apa ran bir yol, bir ke çid de yil. çıx mır və tam mə na sıy la bi zi özünə tə rəf
An caq ölüm bi zim yek nə səq günlə ri miz - çə kir. Bu vəs və sə, bəl kə də, tən ha lı ğı -
dən hə lə çə kil mə yib. Nyu- York da, Pa ris - mız dan, onun ov sun lu çər çi və sin dən qur -
də, ya da Lon don da “ölüm” sözünü eşit - tul maq is tə yi mi zin körüklə di yi qə zəb dən
Oktavio Pas. Müqəddəslər günü, ölülər bayramı
məz sən, bu söz do daq la rı qar sar. Biz də do ğur. İçi miz də ki hə ya ti güc bo ğu lub, ya -
isə bu söz dil dən düşmə yən bir şey dir – rar sız ifa də for ma la rıy la təh rif olu nub –
söyüş və nə va ziş, oyun caq la rın ən se - is tə ni lən duy ğu part la yı şı nın öldürücü (qə -
vim li si, sev gi lə rin ən əs ki si dir, elə bir şey - rəz li, ya da in ti har la bi tən) xa rak te ri də
dir ki, on suz nə yu xu muz yu xu, nə də məhz bu ra dan irə li gə lir. Part la yan ki mi
bay ra mı mız bay ram dır. Әl bət tə, bi zi də da xi li gər gin li yin ən son nöqtə si nə gə lib
ölümün xo fu ba sır, an caq ən azın dan bu - ça tır, bir an da aya ğı mız al tın dan sürüşüb
nu giz lət mi rik və ölümdən qa çıb giz lən - qa çan hə yat zir və si nə ye ti şi rik. Və ora da,
mi rik. Ölümün üzünə sə bir siz lik lə, is teh - qə zə bi mi zin bi zi qal dır dı ğı uca lıq da qə fil
za ilə ba xı rıq: “Bu gün ölə cə yəm sə, de - ba şı mı zın hər lən di yi ni du yu ruq: ölüm ça -
mək, sa bah ye nə ya şa ya ca ğam”. ğı rır bi zi. An caq ölüm – həm də hə yat dan
Bi zim ölümə qar şı bi ga nə li yi miz hə ya - qur tu luş dur. Ölüm hə ya tı bütün fa ni li yi nə
ta qar şı bi ga nə li yi mi zin dən gə lir. Mə nim və boş lu ğu na qə dər çıl paq la yır və onun
yurd da şım üçün tək cə ölümdə yox, hə - bi zimç ün nə de mək ol du ğu nu göstə rir –
yat da da çözülmə yə cək heç nə yox dur. bir qa laq sümük yı ğı nı və qan don du ran
Mah nı la rı mız, zərb -mə səl lə ri miz, bay ram - tə bəss üm... Bu çı xıl mazlıq lar la do lu ölümlü
la rı mız və sa də xalq inanc la rı mız ölümdən dünya da ye ga nə al dat ma yan bir şey var -
qorx ma dı ğı mı zı tam ay dın lı ğı ilə or ta ya sa, o da ye nə ölümün özüdür. Biz in kar