Page 104 - Design_Xezer_2_2018_Layout 1
P. 104
asılacaq, sonralar sinif uşaqları bir yerə belə, Londonda yaşamağa davam etdi
toplaşanda qızlar, qadınlar – getdikcə və sonralar “qoyun ətinə xardal çəkən
qocalmağa başlayan qadınlar deyəcəklər: şir”i yaxşı pula satdı. Linin qusduğu yerdə
“Bu, bizim idman müəlliməmiz idi, sabunun izləri isə hələ də qalırdı. Nellanın
təbiətşünaslıq dərsi də deyirdi...” Ancaq təkid dolu məktublarının sayı artırdı, ancaq
günlərin birində o şəkli götürəcəklər, yerinə o, hələ də tərəddüd edirdi və həmin
hansısa kardinalın, ya da papanın şəklini günlərin birində Sunlight kartonlarının
vuracaqlar. Və bir də içində onun güclə üstünə çəkdiyi şəkilləri Almaniyaya – Rayın
oxunan xətlə qiymət yazdığı inşa dəftərləri ünvanına göndərdi. Onları günortadan
qanunun müəyyən etdiyi müddətdə arxivdə sonra – qəbiristanlıqda Linin dediyinə
saxlanılacaq... Və bir də böyük bir əməl edib-etməyəcəyini uzun zaman götür-
qəbiristanlıqdakı məzarı... O hələ yerindən qoy edəndən sonra göndərdi.
durmamış Blay sakitləşdi. Nə iş görmək Avtobusda qərara aldı ki, Almaniyaya
lazım olduğunu yadına saldı, dedi ki, qayıtsın və otağı boşaldarkən Linin
hamısını özü edəcək, onu “çətinə düşməyə çarpayısını yığışdıranda döşəyin altından
qoymayacaq”: məktəbə, Linin valideyn - iki əşya çıxdı: dırnaq yeyəsi və bir də
104 lərinə, Mançesterdə mühəndis işləyən içində öskürəyə qarşı konfetlər olan balaca
qardaşına xəbər verəcək. Tanımadığı qırmızı qutu...
2018
qonşu qadınların qusuntunu yuduqları yer Oğlanların küçədə kiminləsə danışdıq -
yavaş-yavaş quruyurdu, gec-gec silinən larını eşitdi və pəncərəni açdı. Haynrix
döşəmədə yalnız sabunun izi qalmışdı Boldanın pəncərəsinə tərəf qışqırdı:
və o, bir aydan sonra Nellanın xahişi ilə – Yaxşı, ehtiyatlı olarıq.
Almaniyaya qayıtmaq üçün mənzili Boldanın səsi eşidildi:
boşaldanda Linin həmişə içində sabun – Öz gözümlə gördüm ki, iki dənə
köpüyü hazırladığı qulpsuz fincanı tapdı. gülü sındırdınız.
Sonralar yadına düşdü ki, qəzetdə ölümü Başını pəncərədən çıxarıb Boldaya
haqqında verilən elanda da, qəbiristanlıqda tərəf boylandı:
başdaşı əvəzi qoyulmuş xaçın üstündə – Bir də eləməzlər!
də onun qızlıq soyadı – “Qaniqen” Oğlanlar gülüşdülər. Bolda da gülüb
yazılmışdı. Dəfndən sonra səhər yeməyi dedi:
– Yaxşı, yaxşı... Sənə qalsa, hamısını
zamanı rahibələr hələ də ona inadkarlıqla tapdalayarlar...
Kişisiz ev işə düzəldə bilər, yaxşı münasibətdə bağlamadı. Yüzdən çox nazik vərəq
“Missis Qaniqenin əri” deyirdilər.
Linin qardaşı dedi ki, onu Mançesterdə
Şəkilləri qaydaya salanda pəncərə ni
idi. Yadına düşdü ki, hələ də Linin
olduğu valideynləri də İrlandiyadakı
Haynrix Böll. fermalarına dəvət etdilər və dedilər ki, va li deynlərinə ətraflı məktub yaza bilmə -
orada iş də, yemək də həmişə tapılar.
yib. Onlar Albertə həmişə içində donuz
budu, çay, tənbəki olan bağlamalar
Hamı bilir ki, müharibə olacaq, yaxşısı
budur, Almaniyaya qayıtmasın. Ancaq
Linin ona pıçıldadığı sözlər barədə heç göndərirdilər. Ancaq indiyə qədər oturub
ətraflı bir məktub yazmamış, həmişə qısaca
kəsə heç nə demədi: “İrlandiyaya get!” təşəkkür edib, kitab göndərmişdi.
Tərəddüd içində qaldı, ancaq bununla