Page 103 - Design_Xezer_2_2018_Layout 1
P. 103

palatalara girdi, gah geri qayıtdı, mətbəxin  salmağa çalışdı. “Öldü” sözünü necə
           qapısına qədər getdi, axırda sarı kaşılı   soyuqqanlılıqla, necə aydın tələffüz etdiyinə
           dəhlizi tapdı. Qarasaçlı qəşəng qız yenə   özü də təəccübləndi, ancaq deyə-deyə
           də əlində buterbrodla dolu məcməyi         də bunun nə demək olduğunu başa düşdü.
           dəhlizlə gedirdi və açıq qapıların birindən  Başa düşdü ki, Lin artıq yoxdur. Blay çox
           səs gəldi:                                 çətinliklə hamının baxmağa can atdığı bir
               – Xardal!                              filmə axşam seansına bilet almışdı. Qızı
               Və o, qoyun ətinə xardal çəkən şiri    Çarli Çaplinin oynadığı bu filmə bilet
           xatırladı...                               almağa özü həvəsləndirmişdi, çünki
               Evə çatanda saat bir idi. Kimsə        Almaniyada ona heç vaxt baxa bilmə -
           pilləkəndəki qusuntunu silmişdi, otağı da  yəcəkdi. Blay Lin üçün içində qoz ləpəsi
           yığışdırmışdı. Bunu kimin elədiyindən      olan, üstünə yumurta sarısı vurulmuş
           xəbəri yox idi, çox təəccübləndi. Albertə  balaca qoğallar gətirmişdi, yaşıl rəngli
           indiyəcən elə gəlmişdi ki, bu binada       biletlər də əlində idi və qızın öldüyünü
           yaşayanların ondan xoşu gəlmir, çünki      eşidəndə əvvəlcə güldü. Ona görə güldü
           həmişə harasa tələsirdi, tez salam verib
                                                      ki, Albertin bu kobud zarafatının mənasını
           keçirdi.  Ancaq pilləkəndəki qusuntunu     anlamadı. Özü də çox qəribə tərzdə,
           yumuşdular, otağını da yığışdırmışdılar...  duruxa-duruxa, bir az da əsəbi halda       103
               Üstünə şir şəkli çəkdiyi kağızı götürdü,                                           2018
                                                      güldü. Sonra başa düşdü ki, bu, zarafat
           cırmaq istədi, ancaq cırmadı, bürmələyib
                                                      deyil, özünü itirib ağlamağa başladı, yaşıl
           bir küncə atdı. Sonra çarpayıya uzandı,
                                                      rəngli biletlər yerə düşdü, Linin çox sevdiyi
           gözlərini qapının baş tərəfindən asılmış,  qoğallar çarpayının üstündəki çətirlə qırmızı
           İsanın çarmıxa çəkilməsi təsvir olunan
                                                      rəngli beretin arasında səliqəsiz şəkildə
           xaça zillədi. Linin öldüyünə şübhəsi
           qalmamışdı, ancaq onunla bir il yaşadığına  tökülüb qalmış əşyaların üstünə səpələndi.
           inana bilmirdi. İndi qızdan üstü zir-zibillə  O, yerindən durmayıb soyuqqanlılıqla
           dolu çarpayıdan, balaca spirt pilətəsinin  Blaya baxırdı. Qız kətildə oturub ağlayırdı
           üstündəki şorba ilə dolu qazançadan,       və  Albert onun göz yaşlarını görüb
           içində sabun köpükləndirdiyi köhnə         hıçqırtısını eşidəndə nə baş verdiyini
           fincandan, Cənubi İngiltərədə sink         yenicə anladı: Lin ölmüşdü... Blay durub
           ehtiyatları mövzusunda inşa yazılmış və    otaqda gəzişməyə başladı, küncdəki spirt
           yoxlanmamış bir qalaq dəftərdən başqa      pilətəsinin yanına atılıb qalmış kağızı
           heç nə qalmamışdı.                         götürdü, özündənrazı halda qımışa-qımışa
               Sonra gözünə yuxu getdi. Linin iş      Hiçhumer xardalını qoyun ətinə çəkən          Kişisiz ev
           yoldaşı gələndə ayıldı.  Ayılan kimi də    şirə baxdı. Hələ də ağlayırdı. Albert bilirdi
           qollarında ağrı hiss elədi. Linlə, onun    ki, bir azdan sonra durub onun çiyinlərindən
           balacaboy həmkarı ilə üçlükdə tez-tez      yapışacaq, təsəlli verəcək, görüləsi vacib
           kinoya getmişdilər. Adı Blay Qrozə, özü    işlər – dəfn və qaçılmaz sənədləşdirmə        Haynrix Böll.
           isə sarışın, qəşəng qız idi, həmişə də Lini  barədə danışacaq. Ancaq hələlik yerindən
           “katolikləşdirməyə” çalışırdı.             durmur, Lin barədə düşünürdü: çox az
               Matdım-matdım Blaya baxdı, yenə də     çəksə də, gözəl bir həyat yaşadı, ancaq
           qollarında qıc olmuş əzələlərinin ağrısını  özündən sonra elə bir iz də qoymadı.
           hiss etdi. Sonra Linin öldüyünü ona başa   Bəlkə də, şəkli məktəbin dəhlizində
   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108