Page 37 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi

37

Qatran qazanını boşalt, qoy getsin,
Mömin olan qullar didara yetsin.
1
Əmr eylә ilana, tamunu udsun,
Söndür bu atәşi, bundan sәnә nә?

Sәfil düşdüm bu alәmdә naçaram,
Qıldan körpü yaradıbsan – keçәrәm.
Şol körpüdәn keçәmmәsәm uçaram Qayğısız Abdal
Keçir qullarını, bundan sәnә nә?

Qayğısız Abdal der: cәnnәt yaratdın,
Cәhәnnәmә neçә qulları atdın.
Neçәsin atәşi-eşq ilә yaxdın,
Yaxıb da neylәrsәn, bundan sәnә nә?

“KİTABİ-MƏQALƏT”DƏN
DÖRDLÜKLƏR:

***
Mәnәm mövcud olan cümlә vücudda,
Mәnәm mәqsud hәman Kәbәdә, bütdә.
Mәnәm nәhәng, mәnәm dәryayi-ümman,
3
2
Mәnәm qiymәtli kan bәhri-mühitdә .
***
4
Zahir-batin qamu alәm mәn oldum,
Nә kim var püxtәvü xam mәn oldum.
Hәr nә kim var әyan-gizli cahanda
Gör әxi cümlәyә dәrhәm mәn oldum.

1 Tamu – cәhәnnәm
2 Kan – lәl-cәvahir
3 Bәhri-mühit – dәniz mühiti
4 Qamu alәm – bütün alәm