Page 189 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi

189

Dolaşarıq ürәyimiz istәyәn küçәdә.
Hәsrәtini çәkmişik uzun zaman
Dostların vә aydınlığın
Yaşamışıq hәr cür tәnhalığı
Tәkbaşımıza,
Cüt söhbәt elәmәyin qarşılıqlı
Nә demәk olduğunu öyrәnmişik.
Deyәk, danışaq, Rifat İlqaz
Suç olduğunu bilәrәk hәr sözümüzün,
Gözәl günlәrin yaxınlaşdığını söylәyәk,
Dörd yanımıza göz gәzdirәrәk.
Nә olacaq – bilirikmi birazdan?
Bәlkә, hesabı sorulacaq nәşәmizin.
Qaldırın son qәdәhlәri,
Ayrılaq, dostlar,
Ayrılarkәn öpüşәk!
1948

DƏFN

Qaldırılınca tabutun
İlk dәfә üzüldü ayaqların torpaqdan,
Çox gözәl oldu mәdrәsәdәn çıxmağın.

Düzüldülәr yol üstә
Bir dilim çörәyi çox görәnlәr,
Üzünә baxmayanlar sağlığında
Bir salamla ödәdilәr bütün borclarını.

Darılma – gәlmәdiyinә görә çәlәnglәr ardınca
Mövsümünә düşmәdi ölümün.
Nә olardı, bir qış da gözlәsәydin –
Çöl-çәmәndә çiçәklәr açardı.