Page 111 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi
P. 111
111
1
MOHAÇ TÜRKÜSÜ
Bizdik, o hücumun bütün eşqiylә qanadlı!
Bizdik, o sәhәr ilk atılan sәfdә yüz atlı.
Uçduq, Mohaç üfüqündә görünmәk hәvәsiylә;
Canlandı o mәşhur ova at kişnәmәsiylә! Yəhya Kamal Bəyatlı
Fәthin daha bir ölkәni parlatdığı gündü:
Biz uğrunda can verdiyimiz yerdә göründü.
Gül üzlü bir afәtdi ki, hәr busәsi lalә,
Girdik zәfәrin qoynuna, yetdik o vüsalә.
Dünyaya vida etdik, atıldıq oda çin-çin,
Ən son yürüş idi bu, әsrlәrcә bilinsin.
Bir-bir açılarkәn göyә, son dәfә yarışdıq,
Allaha gedәn yolda mәlәklәrlә qarışdıq.
Keçdik hamımız dördnala cәnnәt qapısından,
Gördük әbәdi cәddlәri bir anda yaxından…
Bir bağçadayıq indi şәhidlәrlә bәrabәr,
Bizlәr kimi ölmüş o igidlәrlә bәrabәr…
Lakin qalacaq doğduğumuz torpağa bizdәn
Şimşәk kimi bir xatirә – nal sәslәrimizdәn…
1 Mohaç – Macarıstanda şәhәr
