Page 109 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi

109

Düşdükcә vurulmuş kimi yer-yer,
Qızğın qoxusundan kәpәnәklәr,
Könlüm ona pәrvanә kәsildi.

AXŞAM YENƏ TOPLANDI DƏRİNDƏ

Canan gülümsәyir әski yerindә; Əhməd Haşim
Canan ki, gündüzlәri gәlmәz,
Axşam görünür hovuz üzәrindә.
Mehtab – kәmәr tәzә – belindә,
Üstündә sәma, gizli bir örtü,
Ulduzlar – onun güldür әlindә.

BAĞÇA

Bir әcәm bağçası, bir sәccadә,
Dolduran hovuzu atәşdәn badә…
Nә qәdәr qәmli bu axşam vaxtı,
1
Baxışın bәnzәmәyir mötadә .
Göy yaşıl, yer sarı, mәrcan dallar...
Dalmış üstündәki quşlar yada.
2
Bizә bir zövqi-tәhәttür qaldı
Bu sönәn, kölgәlәnәn dünyada!

1 Mötad – vәrdiş, adәt edilmiş
2 Zövqi-tәhәttür – xatırlama zövqü